Epístola de Barnabé
Capitulo 1
1:1 ο θρεψαϲ με πεπρακεν με ροδη τινι ειϲ ρωμην μετα πολλα ετηταυτην ανεγνωριϲαμην και ηρξαμην αυτη αγαπαν ωϲ αδελφη
2 μετα χρονον τινα ┬ λουομενην ειϲ τον ποταμον το τιβεριν · ειδον καιεπεδωκα αυτη τη χιρα και εξηγαγον αυτην εκ του ποταμου ταυτηϲ ουνειδων το καλλοϲ διελογειζομην εν τη καρδια μου λεγων μακαριοϲ ημηνει τοιαυτη γυναικα ειχον
κ(αι) τω καλλει και τω τροπω ˙ μονον τουτοεβουλευϲαμη ετερον δε ουδε ε̣
3 μετα χρονον τινα πορευομενου μου ειϲ κωμαϲ και δοξαζοντοϲ ταϲκτιϲειϲ του θυ ωϲ μεγαλαι και εκπρεπειϲ και δυνατοι ειϲιν περιπατωναφυπνωϲα και πνα με ελαβε και απηνεγκεν με δι ανοδιαϲ τινοϲ δι ηϲανοϲ ουκ εδυνατο · οδευϲαι ·
η δε ο τοποϲ κρημνωδηϲ · καιαπερρηγωϲ απο των ϋδατω διαβαϲ ουν τον ποταμον εκινον · ηλθονειϲ τα ομαλα · και τιθω τα γονατα και ηρξαμη προϲευχεϲθαι · τω θω και εξομολογειϲθαι ┬ ταϲ αμαρτιαϲ
4 προϲευχομενου δε μου ηνυγη ο ουρανοϲ και βλεπω την γυναικαεκινην ην επεθυμηϲα αϲπαζομενην με εκ του ουρανου λεγουϲαν ερμαχαιρε
5 βλεψαϲ δε ειϲ αυτην λεγω αυτη κυρια τι ┬ ωδε ποιειϲ η δε απεκριθημοι · ανελημφθην εινα ϲου ταϲ αμαρτιαϲ ελεγξω προϲ τον κν
6 λεγω αυτη νυν ϲυ μου ελεγχοϲ ει · ου φηϲιν αλλα ακουϲον τα ρηματαα ϲοι μελλω λεγειν ο θϲ ο εν τοιϲ ουρανοιϲ κατοικω και κτιϲαϲ εκ τουμη οντοϲ τα οντα · και πληθυναϲ και αυξηϲαϲ ενεκεν τηϲ αγιαϲεκκληϲιαϲ αυτου οργειζετε ϲοι
οτι ημαρτεϲ ειϲ εμε
7 αποκριθειϲ αυτη λεγω ειϲ ϲε ημαρτον ποιω τοπω η ποτε δε ϲοιεϲχρο ρημα ελαληϲα · ου παντοτε ϲε ωϲ θεαν ηγηϲαμην ου παντοτε
ϲεενετραπην ωϲ αδελφη τι μου καταψευδη ω γυναι τα πονηρα ταυτα καιακαθαρτα ·
8 γελαϲαϲα ϲοι λεγει επι την καρδια ϲου ανεβη η επιθυμια τηϲπονηριαϲ η ϲοι δοκει · ϲοι ανδρι δικαιω πονηρον πραγμα ειναι εαναναβη
αυτου επι την καρδιαν η πονηρα επιθυμιαʼ αμαρτια γε εϲτι καιμεγαλη φηϲι ο γαρ δικαιοϲ ανηρ δικαια βουλευεται εν τω ουν
δικαιαβουλευεϲθαι αυτον κατορθουται η δοξα αυτων ε τοιϲ ουνοιϲ καιευκαταλλακτον εχι τον κν εν παντι πραγματι αυτου οι δε
πονηραβουλευομενοι εν τεϲ καρδιαιϲ αυτη θανατον και εχʼμαλωτιϲμον εαυτοιϲεπιϲπωνται · μαλιϲτα οι το αιωνα τουτον επ̣ι̣πιουμενοι και
γαυριωντεϲεν τω πλουτω αυτων και μη αντεχομενοι των αγαθων των μελλοντων ·
9 μετανοηϲουϲιν αι ψυχαι αυτων οιτινεϲ ουκ εχουϲιν ελπιδα αλλαεαυτουϲ απεγνωκαϲιν και την ζωη αυτων αλλα ϲυ προϲευχου προϲτον
θν και ϊαϲεται τα αμαρτηματα ϲου και ολου του οικου ϲου καιπαντω των αγιων ·
Capitulo 2
2:1 μετα το λαληϲαι αυτην τα ρηματα ταυτα εκλιϲθηϲαν οι ουρανοικαγω ολοϲ ημην πεφρικωϲ και λυπουμενοϲ ελεγον δε εν εμαυτω ηαυτη μοι η αμαρτια αναγραφεται πωϲ δυνηϲομαι ϲωθηναι η πωϲεξϊλαϲομαι τον θν περι των αμαρτιω μου
των τελιων ┬ ποιοιϲ ρημαϲινερωτηϲω τον κν ϊνα ϊλατευϲητε μοι
2 ταυτα μου ϲυμβουλευομενου και διακρινοντοϲ εν ┬ καρδια μου βλεπωκατεναντι μου καθεδραν λευκη εξ εριων ┬ γενγονυϊαν μεγαλην καιηλθεν γυνη πρεϲβυτειϲ εν ϊματιϲμα λαμπρωτατω εχουϲα βιβλιον ειϲ ταϲχιραϲ και εκαθιϲε μονη και
αϲπαζεται μαι ερμα χεραι καγω λυπουμενοϲκαι χαιρω ειπον κυρια χαιρε
3 και ειπεν μοι τι ϲτυγνοϲ ερμαϲ ο μακροθυμοϲ ο αϲτομαχητοϲ οπαντοτε γελω τι ουτω κατιφηϲ τη ϊδεα και ουχ ϊλαροϲ · καγω ειπο αυτη┬ υπο γυνεκοϲ αγαθωτατηϲ λεγουϲηϲ οτι ημαρτον ειϲ αυτην
4 η δε εφη · μηδαμωϲ επι τον δουλοντου θυ το πραγμα τουτο αλλα παντωϲ επι την καρδιαν ϲου ανεβηπερι αυτηϲ · εϲτιν μεν τοιϲ δουλοιϲ του θυ η τοιαυτη βουλη αμαρτιανεπιφερουϲα πονηρα γαρ βουλη και εκπληκτοϲ ειϲ πανϲεμνον
πνευμακαι ηδη δεδοκιμαϲμενο εαν επιθυμηϲη πονηρον εργον και μαλιϲταερμαϲ ο ενκρατηϲ ο απεχομενοϲ παϲηϲ επιθυμιαϲ πονηραϲ και πληρηϲπαϲηϲ απλοτητοϲ και ακακιαϲ μεγαληϲ
Capitulo 3
3:1 αλʼλ ουκ ινεκα τουτου οργειζεται ┬ ο θϲ αλʼλ ϊνα τον οικον ϲου το ανομηϲαντα ειϲ τον κν η αυτουϲ η τουϲ γονειϲ αυτων επιϲτρεψη αλλαφιλοτεκνοϲ ων ουκ ενουθετιϲ ϲου τον οικο αλλα αφηκεϲ αυτονκαταφθαρηναι δια τουτο ϲοι
οργειζεται ο κϲ αλλα ϊαϲεται ϲου πατα ταπρογεγονοτα τα πονηρα εν τω οικω ┬ δια γαρ ταϲ εκεινων αμαρτιαϲ καιανομηματα ϲυ κατεφθαρηϲ απο των ϊδιωτικων πραξεων
2 αλλ η πολυϲπλαγχια του κυ ηλεηϲεν ϲε και τον οικον ϲου καιϊϲχυροποιηϲι ϲαι και θεμελιωϲι ϲαι εν τη δοξη αυτου ϲυ μονο μηραθυμηϲηϲ αλλα ευψυχει και ειϲχυροποιει ϲου τον οικον ωϲ γαρ οχαλκειϲ ϲφυροκοπων το εργο αυτου
περιγεινετε του πραγματοϲ ουθελι ουτω και ο λογοϲ ο καθημερινοϲ ο δικαιοϲ περιγεινεται παϲηϲπονηριαϲ ˙ μη διαλιπηϲ ου νουθετων ϲου και τα τεκνα οιδα γαρ οτι εανμετανοηϲουϲιν εξ οληϲ καρδιαϲ αυτω ενγραφηϲονται ειϲ ταϲ
βιβλουϲτηϲ ζωηϲ μετα των αγιων
3 μετα το παηναι αυτηϲ τα ρηματα ταυτα λεγει μοι θελιϲ ακουϲε μουαναγεινωϲκουϲηϲ λεγω καγω θελω κυρια λεγει μοι γενου ακροατηϲ καιακουε ταϲ δοξαϲ του ι θυ ηκουϲα μεγαλωϲ και θαυμαϲτωϲ ο ουκϊϲχυϲα μνημονευϲαι παντα γαρ
τα ρηματα εκφρικτα α ου δυνατε ανοϲβαϲταϲαι τα ουν εϲχατα ρηματα εμνημονευϲα ην γαρ ημι ϲμφορα καιημερα ·
4 ιδου ο θϲ τω δυναμαιων ον αγαπω δυναμει κρατα και τη μεγαληϲυνεϲει αυτου κτιϲαϲ τον κοϲμον και τη ενδοξω βουλη περιθειϲτηνευπρεπιαν τη κτιϲι αυτου και τω ϊϲχυρω ρηματι πηξαϲ τον ουρανον καιθεμελιωϲαϲ την γην επι ϋδατων και τη ϊδια ϲοφια και προνοια κτιϲαϲτην αγιαν εκκληϲιαν αυτου η και ηυλογηϲεν ϊδου μεθϊϲτανι τουϲουρανουϲ και τα ορη και τουϲ βουνουϲ και ταϲ θαλαϲϲαϲ και πανταομαλα γεινεται τοιϲ εκλεκτοιϲ αυτου ϊνα αποδοι αυτου τη επαγγελιαν ηνεπηγγειλατο μετα πολληϲ δοξηϲ και χαραϲ εαν τηρηϲωϲιν τα νομιματου θυ α παρελαβον ε μεγαλη πιϲτι ·
Capitulo 4
4:1 ┬ ετελεϲεν αναγινωϲκουϲα και ηγερθη απο τηϲ καθεδραϲ ηλθαντεϲϲαρεϲ νεϲ νεανιαι ┬ και απηλθον προϲ την ανατολην
2 προϲκαλιτε δε μαι και ηψατο του ϲτηθουϲ μ(ου) και λεγι μοι ηρεϲε ϲοιη αναγνωϲιϲ μου και λεγω αυτη κυρια ταυτα μοι τα εϲχατα ┬ χαλεπα καιϲκληρα η δε εφη μοι λεγουϲα ταυτα τα εϲχατα τοιϲ δικ(αι)οιϲ τα δεπρωτα τοιϲ εθνεϲιν και τοιϲ
αποϲταταιϲ ·
3 λαλουϲηϲ αυτηϲ μετ εμου δυο τινεϲ ανδραιϲ εφανηϲαν και ηραναυτην των αγκωνων και απηλθα οπου η καθεδρα προϲ την ανατοληνϊλαρα δε απηλθεν και ϋπαγουϲα λεγει ανδριζου ερμα ·
Capitulo 5
5:0 οραϲιϲ β
1 πορευομενου μου ειϲ κωμαϲ κατα τον καιρον ον κε περϲι περιπατω ανεμνηϲθην τηϲ περυϲινη οραϲεωϲ και παλι με ερι πνα και αποφεριειϲ τον αυτον τοπον οπου και περυϲι
2 ελθων ουν ειϲ τον τοπον τιθω τα γονατα και ηρξαμην προϲευχεϲθετω κω και δοξαζειν αυτου το ονομα οτι με αξιον ηγηϲατο κ(αι)εγνωριϲεν μοι ταϲ αμαρτιαϲ μου ταϲ προτερον ·
3 μετα το ┬ εγερθηνε με απο τηϲ προϲευχηϲ βλεπω α
5:3 πεναντι μου την πρεϲβυτεραν ην και προτερον εωρακεινπεριπατουϲαν και αναγεινωϲκουϲαν βιβλαριδιον και λεγει μοι δυνηταυτα τοιϲ εκλεκτοιϲ του θυ αναγγειλαι λεγω αυτη κυρια τ̣οϲαυταμνημνημονευϲαι ου δυναμαι δοϲ δε μοι
το βιβλιδιον εινα μεταγραψωμαιαυτον
4 ελαβον ┬ και ειϲ τινα τοπον του αγρου αναχωρηϲαϲ μετεγραψαμηνπαντα προϲ γραμμα ουχ ηυριϲκον γαρ ταϲ ϲυλλαβαϲ τελεϲαντοϲ ουντα γραμματα του βιβλιδιου εξεφνηϲ ηρπαγη μου εκ τηϲ χιροϲ τοβιβλιδιο ϋπο τινοϲ ┬ ουκ ϊδο
Capitulo 6
6:1 μετα δε δεκα και πεντε ημαιραϲ νηϲτευϲαντοϲ μου και πολλαερωτηϲαντοϲ το κν απεκαλυφθη μοι η γνωϲειϲ τηϲ γραφηϲ ην δεγεγραμμενα ταυτα
2 το ϲπερμα ϲου ερμα ηθετηϲαν ειϲ τον θν και εβλαϲφημηϲαν ειϲ το κν και προεδωκαν τουϲ γονειϲ αυτων εν πονηρια μεγαλη και ηκουϲανπροδοτε γονεων και προδοντεϲ ουκ ωφεληθηϲαν αλλα ετι προϲεθηκανταιϲ αμαρτιεϲ αυτων ταϲ
αϲελγιαϲ και ϲυφυρμουϲ πονηριαϲ και ουτωϲεπληϲθηϲαν αι ανομιαι αυτων
3 αλλα γνωριϲον ταυτα τα ρηματα τοιϲ τεκνοιϲ ϲου παϲιν και τη ϲυμβιωϲου τη μελλουϲη ┬ αδελφη και γαρ αυτη ουκ απεχεται τηϲ γλωϲϲηϲ εν ηπονηρευεται αλλα ακουϲαϲα τα ρηματα ταυτα αφεξετε και εξειϲ ελεοϲ
4 μετα το γνωριϲε ϲαι ταυτα τα ρηματα αυτοιϲ α ενετιλατο μοι οδεϲποτηϲ ϊνα ϲοι αποκαλυφθη ποτε αφιεται αυτοιϲ αι αμαρτιαι παϲε αϲπροτερον ημαρτον και παϲι τοιϲ αγιοιϲ τοιϲ αμαρτηϲαϲιν μεχι ταυτηϲτηϲ ημαιραϲ εαν εξ οληϲ τηϲ καρδιαϲ
μετανοηϲουϲιν και αρωϲιν αποτηϲ καρδιαϲ αυτων ταϲ διψυχιαϲ
5 ωμοϲεν γαρ ο δεϲποτηϲ κατα τηϲ δοξηϲ αυτου επι τουϲ εκλεκτουϲαυτου εαν ωριϲμενηϲ τηϲ ημεραϲ ταυτηϲ επι αμαρτηϲειϲ γενηται μηεχειν αυτουϲ ϲωτηριαν η γαρ μαιτανοια τοιϲ δικαιοιϲ εχι τελοϲπεπλωρωνται αι ημερε μετανοιαϲ παϲιν
τοιϲ αγιοιϲ και τοιϲ δε εθνεϲινμετανοια εϲτιν εωϲ εϲχατηϲ ημαιραϲ
6 ερειϲ ουν τοιϲ προηγουμενοιϲ τηϲ εκκληϲιαϲ ϊνα κατορθωϲωνται ταϲοδουϲ αυτων ε δικαιοϲυνη ϊνα απολαβωϲιν εκ πληρουϲ ταϲεπαγ̣γελιαϲ μετα πολληϲ δοξηϲ
7 ενμινατε ουν οι εργαζομενοι την δικαιοϲυνην και μη διψυχηϲιτε ειναγενηται ϋμω η παροδοϲ μετα των αγγελων τω αγιων μακαριοι ϋμιϲοϲοι ϋπομενεται την θλιψι την ερχομενην την μεγαλην κ(αι) οϲοι ουκαρνηϲοται την ζωην αυτων
8 ωμοϲεν γαρ κϲ κατα του ϋϊου αυτου τουϲ αρνηϲαμενουϲ το χν αυτων απεγνωριϲθαι απο τηϲ ζωηϲ αυτων τουϲ νυν μελλονταϲαρνιϲθαι ταιϲ ερχομεναιϲ ημερεϲ τοιϲ δε προτερον αρνηϲαμενοιϲ διατην πολυϲπλαγχνιαν ιλεωϲ εγενετο αυτοιϲ
Capitulo 7
7:1 ϲυ δε ερμα μηκετι μνηϲικακηϲηϲ τοιϲ τεκνοιϲ ϲου μηδε την αδελφηνϲου εαϲηϲ ϊνα καθαριϲθωϲιν απο των προτερων αμαρτιων αυτω παιδευθηϲοντε γαρ παιδια δικαια εαν ϲυ μη μνηϲικακηϲηϲ αυτοιϲ ┬μνηϲικακια θανατον κατεργαζεται
ϲυ δε ερμα μεγαλαϲ θλιψειϲ εϲχεϲϊδιωτικαϲ δια ταϲ παραβαϲιϲ του οικου ϲου οτι ουκ αιμεληϲεν ϲοι περιαυτων αλλα παρενεθυμηθηϲ και τεϲ πραγματιαιϲ ϲου ϲυνανεφυρηϲ τεϲπονηραιϲ
2 αλλα ϲωζι ϲε το μη αποϲτηναι ϲε απο θυ ζωτοϲ και η απλοτηϲ ϲουκαι η πολλη ενκρατια ταυτα ϲεϲωκεν ϲαι εν ενμινηϲ και πανταϲ ϲωζειϲτουϲ τα τοιαυτα εργαζομενουϲ και πορευομενουϲ εν ακακια καιαπλοτητι ουτοι κατϊϲχυουϲιν παϲηϲ
πονηριαϲ και παραμενουϲιν ειϲζωη αιωνιον
3 μακαριοι παντεϲ οι εργαζομενοι την δικαιοϲυνην ου διαφθαρηϲοντεεωϲ αιωνοϲ
4 εριϲ δε μαξιμω ε̣ιδου θλιψειϲ ερχεται εαν ϲοι φανη παλιν αρνηϲαιεγγυϲ κϲ τοιϲ επιϲτρεφομενοιϲ ωϲ γεγραπται εν
7:4 τω ε ελδαδ και ωδατ τοιϲ προφητευϲαϲιν εν τη ερημω τω λαω ·
Capitulo 8
8:1 απεκαλυφθη δε μοι αδελφοι κοιμωμενω υπο νεανιϲκουευειδεϲτατου λεγοτοϲ μοι την πρεϲβυτεραν παρ ηϲ ελαβεϲ το βιβλδ̣ιοντινα δοκιϲ ειναι εγω φηϲιν την ϲιβυλλα πλαναϲε φηϲιν ουκ εϲτιν τι ουνεϲτιν φημη η εκκληϲια φηϲιν ┬ παντω
πρωτη εκτιϲθη δια τουτοπρεϲβυτερα και δια ταυτην ο κοϲμοϲ κατηρτιϲθη
2 μετεπιτα δε οραϲι ειδον εν τω οικω μου ηλθεν η πρεϲβυτερα καιηρωτηϲεν με ει ηδη · το βιβλιον δεδωκα τοιϲ πρεϲβυτεροιϲ ηρνηϲαμηνδεδωκαινε καλωϲ φηϲιν εποιηκαϲ εχω γαρ ρηματα προϲθιναι οταν ουνεπιτελεϲω τα ρηματα ντα · δια
ϲου γνωριϲθηϲεται τοιϲ εκλεκτοιϲ παϲιν
3 γραψειϲ ┬ δυο βιβλαριδια και πεμψηϲ εν κλημεντι και εν γαρπτηπεμψι ουν κλημηϲ ειϲ ταϲ εξω πολιϲ εκινω γαρ επετρεπται γραπτη δενουθετηϲει ταϲ χηραϲ και τουϲ ορφανουϲ ϲυ δε αναγνωϲη ειϲ ταυτηντην πολιν μετα των πρεϲβυτερων τω προϊϲταμενων τηϲ εκκληϲιαϲ
Capitulo 9
9:0 οραϲιϲ · γ ·
1 ην ειδον αδελφοι τοιαυτην
2 νηϲτευϲαϲ πολʼλακειϲ και δεηθειϲ του κυ εινα μοι φανερωϲη τηναποκαλυψιν ην μοι επηγγειλατο διξε δια τηϲ πρεϲβυτεραϲ · αυτη τηνυκτι μοι ωπται η πρεϲβυτερα και ειπεν μοι επι ουτωϲ ενδεηϲ ει καιϲπουδεοϲ ειϲ το γνωνε πατα ελθε ειϲ
τον αγρον οπου χονδριζειϲ καιπερι ωρα πεμπτην ενφανιϲθηϲομε ϲοι και διξω ϲοι α δι ϲε ειδιν
3 ηρωτηϲα αυτον λεγων κυρια ειϲ ποιον τοπον του αγρου οπου φηϲινθελιϲ εξελεξαμην τοπον καλον ανακεχωρηκοτα πριν δε λαληϲαι αυτηνκαι ειπειν τον τοπον λεγει μοι ┬ εκι οπου θελειϲ
4 εγενομην ουν αδελφοι ειϲ τον αγρον και ϲυνεψηφιϲα ταϲ ωραϲ καιηλθο ειϲ τον τοπον οπου διεταξαμην αυτη ελθειν και βλεπω ϲϋμψελιονκιμενον ελεφαντινον και επι του ϲυμψελιου εκιτο κερβικαριον λινουν καιε και επανω λεντιο
εξηπλωμενον λινουν καρπαϲινο
5 ϊδων ταυτα κιμενα και μηδενα οντα εν τω τοπω εκθαμβον εγενομηνκαι ωϲει τρομοϲ με ελαβεν και ε τριχεϲ μου ορθαι ┬ ωϲει φικη μοιπροϲηλθεν μονου μου οντοϲ εν εαυτω ουν γενομενοϲ και μνηϲθειϲ τηϲδοξηϲ του θυ και λαβων
θαρϲοϲ θειϲ τα γονατα εξομολογουμην τω κω παλιν ταϲ αμαρτιαϲ μου
6 ┬ αψαμενη μου λεγει ┬ ερμα · παυϲε περι των αμαρτιων ϲου παντααιρωτων ερωτα και περι δικαιοϲυνηϲ ϊνα λαβηϲ μεροϲ τι εξαυτηϲ ειϲ τονοικον ϲου
7 και εξεγειρει με τηϲ χιροϲ και αγι με προϲ το ϲυμψελιον και λεγει τοιϲνεανιϲκοιϲ υπαγεται και οικοδομιται
8 και μετα το αναχωρηϲαι τουϲ νιανιϲκουϲ και μονων ημω γεγονοτωνλεγει μοι καθιϲον ωδε λεγω αυτη κυρια αφεϲ τουϲ πρεϲβυτερουϲπρωτον καθιϲαι ˙ ο ϲοι λεγω > φηϲιν καθιϲον
9 θελοντοϲ ουν μου καθιϲαι ειϲ τα δεξια μερη ουκ ιαϲε με ┬ ειϲ τα δεξιαμερη καθιϲαι λεγι μοι λυπη ερμα ο ειϲ τα δεξια μερη τοποϲ αλλων εϲτιντω ηδη ευαρεϲτηκοτων τω θω και παθοντων εινεκα μου του ονοματοϲϲοι δε πολλα λιπει εινα μετ αυτω καθιϲηϲ αλλ ωϲ μενιϲ τη απλοτητι ϲουμινον και καθιη μετ αυτων και οϲοι εαν εργαϲωνται τα εκινων εργα καιϋπενηγκωϲιν α και εκινοι ϋπηνεγκαν
Capitulo 10
10:1 τι φημι υπηνεκκαν ακουε φηϲιν μαϲτιγαϲ φυλακαϲ θλιψειϲμεγαλαϲ ταυρουϲ θηρι εινεκεν του ονοματοϲ δια τουτο εκινων εϲτιν ταδεξια μερη του αγιαϲματοϲ και οϲ εαν παθη δια το ονομα · των δελοιπων τα αρειϲτερα μερη εϲτιν αλλα
αμφοτερω και των εκ δεξιω καιτων αριϲτερων καθημενω τα αυτα δωρα και ε αυτε επαγʼγελιαι μονονεκινοι εκ δεξιων καθηνται και εχουϲιν δοξαν τιναν ϲυ δε κατεπιθυμιϲ ϲ κα
10:2 θιϲαι εκ δεξιων καθηνται και εχου μετ αυτων αλλα τα ϋϲτερηματαϲου πολλα καθαριϲθηϲη δε απο των υϲτερηματων ϲου και πατεϲ ┬ οιμη διψυχουϲταιϲ καθαριϲθηϲοται απο παντων των αμαρτηματω ειϲταυτην την ημαιραν
3 ταυτα ειπαϲα ηθελεν απελθει πεϲων δε αυτηϲ προϲ τουϲ ποδαϲηρωτηϲα αυτην κατα του κυ ϊνα μοι επιδιξη ο επηγγειλατο οραμα ·
4 η δε παλιν επελαβετο μ(ου) τηϲ χιροϲ και εγιρι με και καθιζει επι τοϲυμψελιο εξ ευωνυμων εκαθεζετο δε και αυτη εκ δεξιων και επαραϲαραβδο τινα λαμπραν λεγι μοι βλεπιϲ μεγα πραγμα λεγω αυτη κυριαουδεν βλεπω λεγει μοι ϲυ ϊδου ουχ οραϲ κατεναντι ϲου πυργον μεγανοικοδομουμενον επι ϋδατων λιθοιϲ τετραγωνοιϲ λαμπροϲ
5 εν τετραγωνω δε ωκοδομιτο ο πυργοϲ ϋπο τω εξηκοντα νεανιϲκωντων εληλυθοτων μετ αυτηϲ αλλει δε μυριαδεϲ ανδων παρεφερον λιθουϲοι μεν εκ του βιθου οι δε εκ τηϲ γηϲ και επεδιδουν τοιϲ εξηκοντανεανιϲκοιϲ εκινοι δε ελαμβανον
και οικοδομου
6 τουϲ μεν εκ του βυθου λιθουϲ ελκομενουϲ πανταϲ ουτωϲ ετιθεϲαν ειϲτην οικοδομην ηρμοϲμενοι γαρ ηϲαν και ϲυνεφωνουν τη αρμογη μετατω ετερων λιθων και ουτωϲ εκολλωντο αλʼληλοιϲ ωϲτε την αρμογηναυτην μη φενεϲθε εφενετο δε η οικοδομη του πυργου ωϲ εξ ενοϲ λιθουωκοδομημενοι
7 τουϲ δε ετερουϲ λιθουϲ τουϲ φερομενουϲ απο τηϲ ξηραϲ τουϲ μεναπεβαλλον τουϲ δε ετιθουν ειϲ τη οικοδομην αλλουϲ δε κατεκοπταν καιετιθουν μακραν
8 απο του πυργου οι εκιντο και ουκ εχρωντο αυτοιϲ επι την οικοδομηνηϲαν γαρ τινεϲ εξ αυτων εψωριακοτεϲ ετεροι δε ϲχιμαϲ εχοντεϲ · αλλοιδε κεκολοβωμενοι αλʼλοι δε λευκοι και ϲτρογʼγυλοι μη αρμοξοτεϲ ειϲ τηνοικοδομην ·
9 εβλεπον δε ετερουϲ λιθουϲ ριπτομενουϲ μακραν απο υ του πυργουκαι ερχομενουϲ ειϲ το αυτο και μη μενονταϲ εν τη οδω αλλακυλιομενουϲ ειϲ την ανοδιαν ετερουϲ δε επι πυρ ενπιπτοταϲ ┬ εγγυϲυδατω και μη δυναμενουϲ κυλιϲθηνε ειϲ το ϋδωρ καιπερ θελοντωνεκκυλιϲθηναι και ελθι ειϲ το ϋδωρ
Capitulo 11
11:1 διξαϲα μοι ταυτα ηθελεν αποτρεχειν λεγω αυτη κυρια τι μοιωφελοϲ ταυτα εωρακοτι και μη γινωϲκοτι τι εϲτιν τα πραγματααποκριθιϲα μοι λεγει · πανουργοϲ ι ανε̣ θελων γεινωϲκι τα περι τονπυργο ναι φημι κυρια ϊνα τοιϲ αδελφοιϲ
αναγγειλω και ακουϲαντεϲγεινωϲκουϲιν τον κν εν πολλη δοξη
2 εφη ακουϲοντε με πολλοι · ακουϲαντεϲ δε τινεϲ εξ αυτων χαριϲονταιτινεϲ δε κλαυϲοται αλλα και αυτοι εαν ακουϲωϲιν κ(αι) μετανοηϲωϲιν ┬χαρηϲονται · ακουαι ουν ταϲ παραβολαϲ του πυργου αποκαλυψω γαρϲοι παντα και μηκαιτι μοι
κοπουϲ παρεχε περι αποκαλυψεωϲ αι γαραποκαλυψειϲ αυται τελοϲ εχουϲιν επληρωμενε γαρ ειϲιν αλλ ου παυϲηαιτουμενοϲ αποκαλυψειν ανεδη γαρ ει
3 ο μεν πυργοϲ ον βλεπειϲ οικοδομουμενον εγω ειμι η εκκληϲια ηοφθιϲα ϲοι και νυν και το προτερον · ο αν ουν θεληϲηϲ επερωτα περιτου πυργου και αποκαλυψω ϲοι εινα χαρηϲ με των αγιω
4 λεγω αυτη κυρια επι απαξ αξιον με ηγηϲω του παντα μοι αποκαλυψαιαποκαλυψον η δε λεγει ο εαν δεχητε ϲοι αποκαλυφθηναιαποκαλυφθηϲεται μονον η καρδια ϲου περι τον θν ητω και μηδιψυχηϲειϲ ο αν ειδηϲ
5 επηρωτηϲα αυτη διατι ο πυργοϲ επι υδατων ωκοδομιται κυρια ειπαϲοι φηϲιν και το προτερον και εκζητιϲ επιμελωϲ εκζητων ουν ευριϲκειϲτην αληθιαν διατι ουν επι ϋδατων ωκοδομηται ο πυργοϲ ακουε οτι ηζωη ϋμων δια ϋδατοϲ εϲωθη και ϲωθηϲεται · τεθεμελιωται δε ο
πυργοϲ
11:5 τω ρηματι του πατοκρατοροϲ και εδοξου ονοματοϲ κρατιτε δε υποτηϲ αωρατου δυναμεωϲ του δεϲποτου
Capitulo 12
12:1 αποκριθειϲ λεγω αυτη κυρια μεγαλωϲ και θαυμαϲτωϲ εχει τοπραγμα τουτο οι δε νεανιϲκοι οι εξηκοντα οι οικοδομουνταιϲ τινεϲ ειϲινκυρια ουτοι ειϲιν οι αγιοι αγγελοι του θυ οι πρωτοι κτιϲθετεϲ οιϲπαρεδωκε ο κϲ παϲαν την κτιϲην αυτου αυξειν και οικοδομειν καιδεϲποζειν τηϲ κτιϲεωϲ παϲηϲ δια τουτων τελεϲθηϲεται η οικοδομη τουπυργου
2 οι δε ετεροι οι παραφερον τουϲ λιθουϲ τινεϲ ειϲιν και αυτοι αγιοιαγγελοι του θυ ουτοι δε οι εξ ϋπερεχοντεϲ αυτουϲ ειϲιν ϲυντελεϲθηϲετεου η οικοδομη του πυργου και παντεϲ ομου ευφρανθηϲεται κυκλω τουπυργου και δοξαϲουϲιν τον θν οτι ετελεϲθη η οικοδομη του πυργου ·
3 επηρωτηϲα αυτην λεγων κυρια ηθελον γνωνε των λιθων την εξοδονκαι την δυναμιν αυτων ποταπη εϲτι αποκριθιϲα μοι λεγει ουχ οτι ϲυ εκπαντων αξιωτεροϲ ει ϊνα ϲοι αποκαλυφθη αλλοι γαρ ┬ προτεροι ειϲι καιβελτιονεϲ ϲου οιϲ εδι
αποκαλυφηναι τα οραματα ταυτα αλλ ϊνα δοξαϲθητο ονομα του θυ ┬ αποκαλυφθηϲεται δια τουϲ διψυχουϲ τουϲδιαλογειϲζομενουϲ εν τεϲ καρδιαιϲ αυτω λεγε αυτοιϲ οτι ταυτα πανταεϲτιν αληθη και ουθεν εξωθεν εϲτιν τηϲ αληθιαϲ αλʼλα
παντα ϊϲυρα καιβεβαια και τεθεμελιωμενα εϲτιν
Capitulo 13
13:1 ακουε νυν περι των λιθων των υπαγοτων ειϲ την οικοδομην οι μενου λιθοι οι τετραγωνοι και λευκοι κ(αι) ϲυμφωνουντεϲ ταιϲ αρμογαιϲαυτω ουτοι ειϲιν οι αποϲτολοι και επιϲκοποι και διδαϲκαλοι καιδιακονοι οι πορευθεντεϲ κατα την
ϲεμνοτητα του θυ καιεπιϲκοπηϲαντεϲ και διδαξαντεϲ και διακονηϲαντεϲ αγνωϲ και ϲεμνωϲτοιϲ εκλεκτοιϲ του θυ οι με κεκοιμημενοι οι δε ετι οντεϲ και παντοταιαυτοιϲ ϲυμφωνηϲαντεϲ και εν εαυτοιϲ ιρηνην εϲχαν το εν τη οικοδομητου
πυργου ϲυμφωνουϲιν αι αρμογαι αυτων
2 οι δε εκ του βυθου εκομενοι και επιτειθεμενοι και ϲυμφωνουντεϲ τεϲαρμογεϲ αυτων μετα των αιτερων λιθων των ηδη οικοδομουμενων τινεϲειϲιν · ουτοι ειϲιν οι παθοντεϲ ενεκεν του ονοματοϲ του θυ ·
3 τουϲ δε ετερουϲ λιθουϲ τουϲ φερομενουϲ επι τηϲ ξηραϲ θελω γνωναιτινεϲ ειϲειν κυρια · εφη τουϲ μεν ειϲ την οικοδομην υπαγονταϲ και μηλατομουμενουϲ τουτουϲ ο κϲ εδοκιμαϲεν οτι επορευθηϲαν εν τηευθυτητι του κυ και κατορθωϲαντο ταϲ εντολαϲ αυτου
4 οι δε αγομενοι και τιθεμενοι ειϲ την οικοδομην τινεϲ ειϲιν νεοι ειϲιν εντη πιϲτι και πιϲτοι νουθετουνται δε υπο των αγγελων ειϲ το αγαθοποιεινδιοτι ευρεθη εν αυτοιϲ πονηρια
5 ουϲ δε απεβαλλον και εριπτουν τινεϲ ειϲιν · ουτοι ειϲιν ημαρτηκοτεϲκαι θελονταιϲ μετανοηϲαι δια τουτο μακραν ουκ απεριφηϲαν εξω τουπυργου οτι εχρηϲτοι εϲονται ειϲ την οικοδομην εαν μετανοηϲωϲιν οι ου μελʼλοντεϲ μετανοει εαν μετανοηϲουϲιν ϊϲχυροι εϲονται εν τη πιϲτι · εαννυν μετανοηϲωϲιν εν ω οικοδομιται ο πυργοϲ εαν δε τελεϲθη ηοικοδομη ουκαιτι εχουϲιν τοπον αλλ εϲονται εκβολοι μονον δε τουτοεχουϲιν παρα τω πυργω κιϲθαι
Capitulo 14
14:1 τουϲ δε κατακοπτομενουϲ απο του πυργου θελιϲ γνωνε ουτοι ειϲινοι υ̇ϊοι τηϲ ανομιαϲ · επιϲτευϲαν δε εν ϋποκριϲι και παϲα πονηρια ουκαπεϲτη απ αυτων δια τουτο ουκ εχουϲιν ϲωτηριαν οτι ουκ ειϲινευχρηϲτοι ειϲ οικοδομην δια ταϲ
πονηριαϲ αυτων δια τουτοϲυεκοπηϲαν και πορω απεριφηϲαν δια την οργην του κυ οτιπαρωργιϲα αυτον
2 τουϲ δε ετερουϲ ουϲ εωρακαϲ πολʼλουϲ κιμενουϲ ┬ υπαγονταϲ ειϲ τηνοικοδομην ουτοι οι με εψωριακοτεϲ ειϲι οι εγνωκοτεϲ την αληθιαν · μη επιμενοντεϲ δε εναυτη
3 οι δε ταϲ ϲχιϲμαϲ εχοντεϲ τινεϲ ειϲιν · ουτοι ειϲιν οι κατ αλληλων εντεϲ καρδιαιϲ εχοντεϲ και μη ειρηνευονταιϲ εν εαυτοιϲ αλλα προϲωπονϊρηνηϲ εχοντεϲ οταν δε απ αλληλων αποχωρηϲωϲιν αι πονηριαι αυτωνεν ταιϲ καρδιαιϲ εμμενουϲιν αυται ουν αι ϲχιϲμαι ειϲιν αϲ εχουϲιν οι λιθοι
4 οι δε κεκολοβωμενοι ουτοι ειϲιν πεπιϲτευκοτεϲ ┬ και το πλιον μεροϲεχουϲι εν τη δικαιοϲυνη τινα δε μερη εχουϲιν τηϲ αναμιαϲ δια τουτοκολοβοι και ουχ ολοτελιϲ ειϲιν ·
5 οι δε λευκοι και ϲτρογγυλοι και μη αρμοζοντεϲ ειϲ την οικοδομην τινεϲειϲιν κυρια αποκριθιϲα μοι λεγει εωϲ ποτε μωροϲ ει και αϲυνετοϲ καιπαντα επερωταϲ και ουδεν νοειϲ ουτοι ειϲιν εχοντεϲ μεν πιϲτιν εχοντεϲδε και πλουτον αυτων και δια ταϲ πραγματιαϲ απαρνουντε τον κν αυτων
6 και αποκριθειϲ αυτη λεγω κυρια ποτε ουν ευχρηϲτοι εϲονται ειϲ τηνοικοδομον οταν φηϲιν περικοπη αυτων ο πλουτοϲ ο ψυχαγωγωναυτουϲ τοτε ευχρηϲτοι εϲονται τω θω ωϲπερ ┬ ο λιθοϲ ο ϲτρογγυλοϲεαν μη περικοπη και αποβαλη
εξ αυτου τι ου δυναται τετραγωνοιγενεϲθαι ουτω κ(αι) οι πλουτουνταιϲ εν τουτω τω αιωνι εαν μηπερικοπη αυτων ο πλουτοϲ ου δυνανται τω κω ευχρηϲτοι γενεϲθαι
7 απο ┬ ϲεαυτου πρωτον γνωθι οτε επλουτιϲ αχρηϲτοϲ ε ηϲ νυν δεευχρηϲτοϲ ει και ωφελιμοϲ τη ζωη · ευχρηϲτοι γεινεϲθε τω θω ·
Capitulo 15
15:1 τουϲ δε ετερουϲ λιθουϲ ουϲ ειδεϲ μακραν απο του πυργουριπτομενουϲ και πιπτοταϲ ειϲ την οδον και κυλιομενουϲ εκ τηϲ οδου ειϲταϲ ανοδιαϲ ουτοι ειϲιν οι πεπειϲτευκοτεϲ μεν απο δε τηϲ διψυχιαϲαυτω αφιουϲιν την οδον αυτων την
αληθινην δοκουτεϲ ουν βελτιοναοδον δυναϲθε ευριν πλανωντεϲ και ταλεπωρουϲι περιπατουνταιϲ ενταιϲ ανομιαιϲ
2 οι δε πιπτονταιϲ ειϲ το πυρ και κεομενοι ουτοι ειϲ τελοϲ αποϲταντεϲτου θυ του ζωτοϲ και ουκαιτι αυτοιϲ ανεβη επι την καρδιαν τουμετανοηϲαι δια ταϲ επιθυμιαϲ τηϲ αϲελγιαϲ αυτων και των πονηριων ωνηργαϲαντο ·
3 τουϲ δε ετερουϲ τουϲ πιπτονταϲ εγγυϲ των υδατων και μηδυναμενουϲ κυλιϲθηναι ειϲ το ϋδωρ τινεϲ ειϲιν ουτοι ειϲειν οι τον λογονακουϲανταιϲ και θελοτεϲ βαπτιϲθηναι ειϲ το ονομα του κυ ειτα οταναυτοιϲ ελθη ειϲ μνιαν η αγνοτηϲ τηϲ
αληθιαϲ μετανοουϲιν καιπορευονται παλιν οπιϲω των επιθυμιων αυτων τω πονηρων ·
4 ετελεϲεν ουν τη εξηγηϲιν του πυργου
5 ανεδευϲαμενοϲ ετι αυτην επηρωτηϲα ει αρα παντεϲ οι λιθοι ουτοι οιαποβεβλημενοι και μη αρμοζοντεϲ ειϲ τη οικοδομην του πυργου ειεϲτιν αυτοιϲ μετανοια και εχουϲιν τοπον ειϲ τον πυργον τουτον εχουϲινφηϲιν μετανοιαν αλλα ειϲ τουτον τον πυργον ου δυνανται αρμοϲαι
6 ετερω δε τοπω αρμοϲουϲι πολυ ελατʼτονι κ(αι) τουτοʼ οτανβαϲανιϲθωϲιν και εκπληρωϲωϲειν ταϲ ημαιραϲ των αμαρτιων και διατουτο μετατεθηϲονται οτι μετελαβον του ρηματοϲ του δικαιου και τοτεαυτοιϲ ϲυμβηϲεται μετατεθηναι εκ των
βαϲανων αυτων δια τα εργα αηρπαϲαντο πονηρα αιαν δε μη αναβη επι την καρδιαν αυτω ┬ ουϲωζονται δια την ϲκηροκαρδιαν αυτων
Capitulo 16
16:1 οτε ου επαυϲαμην ερωτων αυτην περι παντων τουτω λεγει μοιθελιϲ αλλο ϊδειν ┬ κατεπιθυμοϲ ων του θεαϲαϲθαι περιχαρηϲ εγενομηντου ϊδιν
2 βλεψαϲα μοι επεμιδιαϲεν κ(αι) λεγει μοι βλεπιϲ επτα γυναικαϲ κυκλωτου πυργου βλεπω φημι κυρια ο πυργοϲ ϋπο τουτων βαϲταζεται κατεπιταγην του κυ
3 ακουε νυν ταϲ ενεργιαϲ αυτων η μεν
16:3 πρωτη αυτων η κραταουϲα ταϲ χιραϲ πιϲτιϲ κρατιται δια ταυτηνϲωζονται οι εκλεκτοι του θυ
4 η δε ετερα η περιεϲζωϲμενη και αδριζομενη ενκρατια καλιται αυτηθυγατηρ εϲτιν τηϲ πιϲτεωϲ οϲ αν ουν ακολουθηϲη αυτη μακαριοϲγεινεται εν τη ζωη αυτου οτι παντων τω πονηρων εργω αφεξεται καιπαϲηϲ επιθυμιαϲ πονηραϲ και
κληρονομηϲη ζωην ανιωνιον
5 αι δε ετερε κυρια τινεϲ ειϲιν θυγατερεϲ αλληλων ειϲιν καλουνται δε ημεν απλοτηϲ η δε επιϲτημη η δε ακακια η δε ϲεμνοτηϲ η δε αγαπη οτανουν τα εργα τηϲ μητροϲ μητροϲ αυτων παντα ποιηϲ δυναϲθαι ζηϲαι
6 ηθελον φημι γνωναι κυρια τιϲ τινα δυναμι εχει αυτων ακουε φηϲινταϲ δυναμιϲ αϲ εχουϲιν ·
7 κρατουνται δε απ αλληλων αι δυναμιϲ αυτων κ(αι) ακολουθουϲιναλληλαιϲ καθωϲ και γεγεννημαιναι ειϲιν εκ τηϲ πιϲτεωϲ γενναταιενκρατια εκ τηϲ ενκατιαϲ απλοτηϲ εκ τηϲ απλοτηϲ εκ τηϲ τοϲ ακακια · εκτηϲ ακακιαϲ ϲεμνοτηϲ εκ τηϲ
ϲεμνοτητοϲ επιϲτημη εκ τηϲ επιϲτημηϲαγαπη τουτων τα εργα αγνα και ϲεμνα και θια εϲτιν
8 οϲ αν ου δουλευϲη ταυταιϲ και ϊϲχυϲη κρατηϲαι των εργων αυτων εντω πυργω εξι την κατοικηϲιν μετα τω αγιων του θυ
9 επηρωτων δε αυτην περι των κ(αι)ρων ει ηδη ϲυντελια εϲτιν η δεανεκραγε φω>νη μεγαιλη λεγουϲα αϲυνεται ανθρωπαι ουχ οραϲ τονπυργον ετι οικοδομουμενον οϲ εαν ┬ ϲυντελεϲθη ο πυργοϲοικοδομουμενον οϲ εαν ουν τελεϲ̣θ̣η̣
ο πυργοϲ χι τελοϲ αλλα ταχυεποικοδομηθηϲεται μηκαιτι μαι επερωτα μηδεν αρκετοι η υπομνηϲιϲαυτη και τοιϲ αγιοιϲ και η ανακαινωϲειϲ των πνευματω ϋμων
10 αλλ ου ϲοι μονω απεκαλυφθη αλλ ϊνα παϲιν δηλωϲειϲ αυτα
11 μετα τριϲ ημαιραϲ νοηϲετε γαρ δει πρωτον ερμα τα ρηματα ταυτα αϲοι μελλω λεγειν λαληϲε αυτα ειϲ τα ωτα τω αγιων εινα ακουϲαντεϲαυτα και ποιηϲανταιϲ καθαριϲωϲιν απο των πονηριων αυτω και ϲυ δεμετ αυτω
Capitulo 17
17:1 ακουϲατε μου τεκνα εγω ϋμαϲ εξεθρεψα εν πολλη απλοτητι καιακακια και ϲεμνοτητι δια το ελεοϲ του κυ του εφ υμαϲ ϲτεναξατεϲ τηνδικαιοϲυνην ϊνα δικαιωθηται και αγιαϲθητε απο παϲηϲ πονηριαϲ καιαπο παϲηϲ ϲκολιοτητοϲ ϋμιϲ δε
ου θελεται παηνε απο τηϲ πονηριαϲυμων
2 νυν ουν ακουϲατε μ(ου) και ειρηνευεται εν αυτοιϲ και επιϲκεπτεϲθαιαλληλουϲ και αντιλαμβανεϲθαι αλληλω και μη μονοι τα κτιϲματα τουθυ μεταλαμβανετε εκ καταχυματοϲ αλλα μεταδιδοται και τοιϲϋϲτερημενοιϲ
3 οι μεν γαρ απο των πολλω εδεϲματων αϲθενιαν τη ϲαρκι επιετωνταικαι λυμενι την ϲαρκαν αυτων των δε μη εχοντων εδεϲματα λυμενεται ηϲαρξ δια το μη εχειν το αρκετον τηϲ τροφηϲ και διαφθειρετε το ϲωμααυτων
4 αυτη ουν η αϲυνκραϲια βλαβερα ϋμιν τοιϲ εχουϲι και μη μεταδιδουϲιντοιϲ ϋϲτερουμενοιϲ ·
5 βλεπετε την κριϲιν την επερχομενην οι ϋπερεχοντεϲ ουν εκζητιταιτουϲ πινωνταϲ εωϲ ουπω ο πυργοϲ τελεϲθη μετα γαρ το τελεϲθηναι τονπυργον θεληϲεται αγαθοποιειν και ουκ εξετε τοπον
6 βλεπετε ουν ϋμειϲ οι γαυριωμενοι εν τω πλουτω υμων μηποτεϲτεναξουϲιν οι ϋϲτερουμενοι και ο ϲτεναγμοϲ αυτω αναβηϲεται προϲτον κν και εκκλιϲθηϲεϲθαι μετα των αγαθων ϋμω εξω τηϲ θυραϲ τουπυργου ·
7 νυν ουν ϋμειν λεγω τοιϲ προηγουμενοιϲ τηϲ εκκληϲιαϲ κ(αι) τοιϲπρωτοκαθεδριειϲ · μη γεινεϲθαι ομοιοι τοιϲ φαρμακοιϲ ˙ οι φαρμακοι
μεμεν ου τα φαρμακα εαυτω ειϲ ταϲ πυξιδαϲ βαϲταζουϲιν υμιϲ δε το φαρμακον ϋμων και τον ϊο ειϲ την καρδιαν
8 ενεϲκιρωμενοι εϲτε και ου θελεται καθαριϲαι ταϲ καρδιαϲ υμων κ(αι)την φρονηϲειν επι το αυτο εν καθαρα καρδια ϊνα ϲχητε ελεοϲ παρα τουβαϲιλεωϲ του μεγαλου
9 βλεπετε ουν τεκνα μηποται αυται ε διχοϲταϲιαι αυται ┬αποϲτερηϲουϲι την ζωην ϋμω
10 πωϲ ϋμιϲ παιδευειν θελεται τουϲ εκλεκτουϲ κυ αυτοι μη εχοντεϲπεδιαν παιδευετε ουν αλληλουϲ κ(αι) ειρηνευεται εν αυτοιϲ ϊνα καγωκατεναντι του πατροϲ ϊλαρα ϲταθιϲα λογον αποδω ϋπερ ημων παντω τω κω ημων ·
Capitulo 18
18:1 οτε ουν επαυϲατο μετ εμου λαλουϲα ηλθον οι εξ νεανιϲκοι οιοικοδομουντεϲ και απηνεγκαν αυτη προϲ τον πυργον και αλλοιτεϲϲαρεϲ ηραν το ϲυμψελιον και απηνεγκα και αυτο προϲ το πυργον ·τουτω προϲωπον ουκ ϊδον οτι
απεϲτραμμενοι ηϲαν ·
2 ϋπαγουϲαν ┬ αυτη ηρωτων ϊνα μοι αποκαλυψη περι τω τριωνμορφων εν εϲ μοι ενεφανηϲθη αποκριθιϲα μοι λεγει περι τουτων ετερονδι ϲαι επερωτηϲαι ϊνα ϲοι αποκαλυφθη
3 ωφθη δε μοι αδελφη τη με πρωτη οραϲι τη περϲυνη λιανπρεϲβυτερα και εν καθεδρα καθημενη
4 τη δε ετερα οραϲι την με οψιν νεωτεραν ειχεν την δε ϲαρκα και ταϲτριχαϲ πρεϲβυτερα και εϲτηκυρια μοι ελαλει ϊλαρωτερα δε ην τοπροϲωπον
5 τη δε τριτη οραϲι ολη νεωτερα και καλλι εκπρεπεϲτατη μοναϲ δε ταϲτριχαϲ πρεϲβυτεραϲ ειχεν ϊλαρα δε ειϲ τελοϲ ην και επι ϲυμψελιουκαθημενη
6 περι τουτων περιλουποϲ ημην λιαν του γνωνε με τη αποκαλυψινταυ̣την και βλεπω τη πρεϲβυτεραν εν οραματι τηϲ νυκτοϲ λεγουϲαν μοιπαϲαν μοι παϲα > ερωτηϲειϲ ταπινοφροϲυνηϲ χρηζει νηϲτευϲον ουνκαι λημψη ο αιτιϲ παρα του κυ
7 ενηϲτευϲα ουν μιαν ημεραν ┬ αυτη τη νυκτι μοι ωφθη νεανιϲκοϲ καιλεγι μοι οτι ϲυ ϋπο χιρα αιτιϲαι αποκαλυψειϲ εν δεηϲει βλεπε μηποτεπολλα ετουμενοϲ βλαψηϲ ϲου την ϲαρκα
8 ┬ μητι δυνη ϊϲχυροτερα αποκαλυψειϲ ων εωρακαϲ ϊδειν
9 αποκριθειϲ αυτω λεγω κε τουτο μονο αιτουμαι περι τω τριωνμορφων τηϲ πρεϲβυτεραϲ ϊνα αποκαλυψειϲ ολοτεληϲ γενηταιαποκριθειϲ μοι λεγει μεχρι τιν αϲυνετοι εϲτε αλλ αι διψυχιαι ϋμωναϲυνετουϲ ϋμαϲ ποιουϲιν και το μη εχι
την αρδιαν ϋμω προϲ τον κν
10 αποκριθειϲ αυτω παλιν ειπον αλλ απο ϲου κε ακριβεϲτερον αυταγνωϲομεθα
Capitulo 19
19:1 ακουε φηϲιν περι των μαρφων ων επιζητ̣ειϲ
2 τη μεν πρωτη οραϲι διατι πρεϲβυτερα ωφθη ϲοι και επι καθεδρα καθημενη οτι το πνα ϋμων πρεϲβυτερον και ηδη μεμαραμμενο και μηεχον δυναμιν απο των μαλακιων υ̇μω και διψυχιων
3 ωϲπερ γαρ οι πρεϲβυτεροι μηκαιτι εχοτεϲ ελπιδαν του ανανεωϲαιουδε αλλο προϲδοκωϲιν ει μη την κοιμηϲιν αυτων ουτω και ϋμειϲμαλακιϲθεντεϲ απο των βιωτικων πραγματων παρεδωκατε εαυτουϲ ειϲταϲ ακηδιαϲ κ(αι) ουκ αιπεριψατε
εαυτων ταϲ μεριμναϲ επι τον κν αλλαεθαυμϲθη τ̣ων η διανοια και επαλεωθηε τεϲ λυπαιϲ υμων
4 διατι ουν εν καθεδρα εκαθητο ηθελον γνωνε κε οτι παϲ αϲθενηϲ ειϲκαθεδραν καθεζεται δια την αϲθενιαν αυτου ϊνα ϲυνκρατηθη η αϲθενιατου ϲωματοϲ αυτου εχιϲ τον τυπον τηϲ ┬ οραϲεωϲ
Capitulo 20
20:1 τη δε δευτερα οραϲι ειδεϲ αυτην εϲτηκυιαν και την οψιν νεωτερανεχουϲαν και ϊλαρωτεραν παρα το προτερον την δε ϲαρκα και ταϲτριχαϲ πρεϲβυτεραϲ ακουε φηϲιν και ταυτη την παραβολην
2 οταν πρεϲβυτεροϲ τιϲ ϊδη αφελπικωϲ εαυτον δια την αϲθενιαν αυτουκαι την πτωχοτητα ουδεν ετερον προϲδεχετε ει μη την ημεραν τηϲ εϲχατηϲ ζωηϲ αυτου ειτα εξεφνηϲ κατελιφθη αυτω κληρονονιαακουϲαϲ δε εξεγερθη και περιχαρηϲ
γενομενοϲ ενεδϲατο τη ϊϲχυν καιουκαιτι ανακιται αλλα εϲτηκαιν και ανανεουτο το πνα το ηδηεφθαρμενον απο των προτερων αυτου πραξεων και ουκαιτι καθηταιαλλα αδριζεται ουτωϲ και υμιϲ ακουϲατεϲ την αποκαλυψει ┬
3 οτι εϲπλαγχιϲθη εφ υμαϲ και αναναιωϲατο τα πνευματα υμω καιαπεθεϲθαι ταϲ μαλακιαϲ υμων και προϲηλθεν ϋμιν ϊϲχυροτηϲ καιεδυναμωθητε εν τη πιϲτι και ειδων ο κϲ την ϊϲχυροποιηϲιν αυτωνεχαρη και δια τουτο εδηλωϲεν ϋμων
την οικοδομην του πυργου καιετερα δηλωϲει εαν εξ οληϲ καρδιαϲ ειρηνευεται εν εαυτοιϲ
21:1 τη δε τριτη οραϲει ειδεϲ αυτην νεωτεραν και καλη και ιλαραν καικαλην την μορφη αυτηϲ
2 ωϲ εαν γαρ τινι λυπουμενω ελθη αγʼγελια αγα τιϲ ευθυϲ επελαθετοτων προτερων λυπων και ουδεν αλλο προϲδεχεται ει μη τη αγγελιανην ηκουϲεν και ϊϲχυροποιειται λοιπον ειϲ το αγαθον και ανανεουταιαυτου το πνα δια την χαραν ην
ελαβεν ουτωϲ και ϋμιϲ ανανεωϲινϊληφατε των πνευματων ϋμων ϊδοντεϲ ταυτα τα αγαθα
3 και οτι επι ϲυμψελιου ειδεϲ καθημενη ϊϲχυρα η θεϲειϲ οτι τεϲϲαρεϲποδαϲ εχι το ϲυμψελιον και ϊϲχυρωϲ εϲτηκεν και γαρ ο κοϲμοϲ διατεϲϲαρων ϲτοιχιω κρατιται
4 οι ουν μετανοηϲαντεϲ ολοτελωϲ νεοι εϲονται και τεθεμελιωμενοι εξοληϲ καρδιαϲ με̣τανοηϲαντεϲ απεχειϲ ολοτελη την αποκαλυψεν μηκαιτημηδεν ετηϲειϲ εα τι δε δεη αποκαλυφθηϲεται ϲοι
22:0 οραϲιϲ δ
1 ην ειδον αδελφοι μετα ημεραϲ εικοϲι τηϲ προτεραϲ οραϲεωϲ τηϲγενομενηϲ
2 υπηγον ειϲ α̣γ̣ρ̣ο̣ν̣ τ̣η̣ οδω τη καμπανη απο τηϲ οδου τηϲ δημοϲιαϲεϲτιν δε ωϲει ϲταδια τεϲϲεραδιωϲ δε οδευεται ο τοποϲ
3 μονοϲ ┬ περιπατων και αξιων τον κν ϊνα ταϲ αποκαλυψειϲ και ταοραματαʼ α μοι εδειξεν δια τηϲ αγιαϲ εκκληϲιαϲ αυτου τελιωϲη ϊνα μοιϊϲχυροποιηϲη κ(αι) δω την μετανοιαν τοιϲ δουλοιϲ αυτου τοιϲεϲκανδαλιϲμενοιϲ ϊνα δοξαϲθη
το ονομα αυτου το μεγα και ενδοξον οτιμε αξιον ηγηϲατο του διξε μοι τα θαυμαϲια αυτου
4 και δοξαζοντοϲ μου και ευχαριϲτουντοϲ αυτω ωϲ ηχοϲ φωνηϲ μοιαπεκριθη μη διψυχηϲειϲ ερμα · εμαυτω ηρξαμην διαλογειζεϲθαι καιλεγειν εγω τι εχω διψυχηϲαιω τω τεθεμελιωμενοϲ ϋπο του κυ και ϊδωνεδοξα πραγματα
5 και προϲεβην μικρο αδελφοι και ϊδου βλεπω κονιορτο ωϲ ειϲ τονουρανο και ηρξαμην λεγει εν εαυτω μηποτε κτηνη ερχοντε καικονιαρτον εγιρωϲιν ουτω γαρ ην απ εμου ωϲ απο ϲταδιου
6 γεινομενου μιζονοϲ και μιζονοϲ κονιορτου υπενοηϲα ειναι τι θειονμικρον εξελαμψε ο ηλιοϲ και ϊδου βλεπω θηριον μεγιϲτον ωϲει κητοϲ τικαι εκ του ϲτοματοϲ αυτου ακριδεϲ πυριναι εξοπορευοντο ην δε τοθηριον τω μηκι ωϲει ποδων ρ
την δε καιφαλην ειχεν ωϲ καιραμου
7 και ηρξαμην κλιναι τα γονατα και ερωτα τον κν εινα με λυτρωϲηταιεξ αυτου και επανεμνηϲθη του ρηματοϲ ου ακηκοειν μη διψυχηϲειϲερμα
8 ενδυϲαμενοϲ ουν αδελφοι την πιτιν του κυ και μνηϲθειϲ ων εδιδαξενμε μεγαλιω θαρϲηϲαϲ ειϲ το θηριον εματω εδωκα ουτω δε ηρχετο τοθηριο ροιζω ωϲ δε δυναϲθαι αυτο πολιν λοιμαναι
9 ερχομε εγγυϲ αυτου και το τηλικουτο κητοϲ · εκινι αυτο χαμαι καιουδεν ει μη την γλωϲϲα προεβαλλεν και ολωϲ ουκ ακινηθη μεχρειϲοται παρηλθον αυτο
10 ειχεν δε το θηριον επι τηϲ καιφαληϲ χρωματα τεϲϲερα μελαν · ειταπυρο ειδεϲ · και εματωδεϲ ειτα χρυϲουν ειτα λευκον
Capitulo 23
23:1 μετα δε το παρελθιν με το θηριον και προελθιν ωϲει ποδαϲ λ ┬υπαντα μοι παρθενοϲ κεκοϲμημενη ωϲ εκ νυμφωνοϲ εκπορευομενηολη εν λευκοιϲ ┬ ϋποδημαϲιν λευκοιϲ κατακεκαλυμμενη εωϲ τουμετωπου εν μιτρα δε ην
η κατακαλυψειϲ αυτηϲ ειχεν δε ταϲ χιραϲλευκαϲ
2 εγνων εγω εκ τω προτερων οραματων οτι η εκκληϲια εϲτιν καιϊλαρωτεροϲ εγενομη αϲπαζετε με λεγουϲα χερε ϲυ ανπε και εγω αυτηναντεϲπαϲαμην κυρια χεραι
3 ποκριθιϲα μοι λεγει ουδε ϲοι απηντηϲεν λεγω αυτη κυρια τηλικουτοθηριον δυναμενον λαουϲ διαφθειρε αλλα τη δυναμι του κυ και τηπολυϲπλαγχια αυτου εξεφυγον αυτα
4 καλωϲ εξεφυγεϲ φηϲιν οτι την μεριμναν ϲου επι τον θν επεριψαϲ καιτην καρδιαν ϲου ηνυξαϲ προϲ τον κν πιϲτευϲαϲ οτι δι ουδενοϲ δυνηϲωθηναι ει μη δια του αγιου αγγελου και ενδοξου ονοματοϲ δια τουτοαπεϲτιλε τον αγʼγελον
αυτου τον επι των θηριων οντα ου το ονομαεϲτιν γ θεγει κ(αι) ενεφραξεν το ϲτομα αυτου εινα μη ϲε λοιμανημεγαλην θλιψιν εκπεφευγαϲ δια την πιϲτι ϲου και οτι τηλικουτο θηριονϊδων ουκ αιδιψυχηϲαϲ
5 υπαγε ουν και εξηγηϲε τοιϲ εκλεκτοιϲ του κυ τα μεγαλια αυτου καιειπε αυτοιϲ οτι το θηριον τουτο τυποϲ εϲτιν θλιψεωϲ τηϲ μελλουϲηϲ τηϲμεγαληϲ εαν ουν προετοιμαϲηϲθαι και μετανοηϲητε εξ οληϲ καρδιαϲϋμων προϲ τον κν
δυνηϲηϲθε εκφυγειν αυτην εαν η καρδια ϋμω γενηται καθαρα και αμωμοϲ και ταϲ λοιπαϲ τηϲ ζωηϲ ημαιραϲ ϋμω δουδ̣ευϲητε τω κω αμεμπτωϲ επιριψαντεϲ ταϲ μεριμναϲ υμω επι τονκν και αυτοϲ κατορθωϲι αυταϲ
6 πιϲτευϲατε τω κω οι διψυχοι οτι παντα δυνατι και αποϲτρεφι τη οργην αυτου αφ υμων και εξαποϲτελλι μαϲτιγαϲ ϋμιν τοιϲ διψυχοιϲ ουαιτοιϲ ακουϲαϲι τα ρηματα ταυτα και παρακουϲαϲι ερετωτερον ην αυτοιϲτο μη γενηθηναι
Capitulo 24
24:1 ηρωτηϲα αυτην περι τω τεϲϲαρων χρηματων ων ειχεν το θηριονειϲ την καιφαλην η δε αποκριθιϲα μοι λεγει παλιν περιεργοϲ ει περιτοιουτων πραγματω ναι φημι κυρια γνωριϲον μοι τι εϲτιν ταυτα
2 ακουε φηϲιν το μεν μελαν · ουτοϲ ο κοϲμοϲ εϲτιν εν ω κατοικιται ·
3 το δε πυρροϊδεϲ · και εματωϊδεϲ οτι τον κοϲμον τουτο δι αιματοϲ καιπυροϲ απολλυϲθαι
4 το δε χρυϲουν μεροϲ ϋμειϲ οι εκφυγονταιϲ τον κοϲμον τουτον ωϲπεργαρ το χρυϲιο δοκιμαζεται δια του πυροϲ και ευχρηϲτον γεινεται ουτωϲκαι ϋμιϲ δοκιμαζεϲθε οι κατοικουντεϲ εν αυτοιϲ οι ουν μιναντεϲ καιποιρωθεντεϲ υπ αυτων
καθαριϲθηϲεϲθε ωϲπερ χρυϲιον αποβαλλι τη ϲκωριαν αυτου ουτω και ϋμιϲ αποβαλιται παϲαν λυπην καιϲτενοχωριαν και καθαριϲθηϲεϲθε και χρηϲιοι εϲεϲθαι ειϲ την οικοδομηντου πυργου
5 το δε λευκον μεροϲ ο αιων ο επερχομενοϲ εν ω κατοικουϲιν οιεκλεκτοι του θυ ειϲ ζωην αιωνιον ·
6 ϲυ ουν μη διαλιπηϲ λαλω ειϲ τα ωτα των αγιων εχετε τυπον τηϲθλιψεωϲ τηϲ ερχομενηϲ μεγαληϲ εαν δε ϋμιϲ θεληϲητε ουδεν εϲται ·μνημονευετε τα προγεγραμμενα
7 ταυτα ειπαϲα απηλθε νεφοϲ γαρ εγενετο καγω επεϲτραφην ειϲ ταοπιϲω φοβηθειϲ δοκω οτι το θηρειον ερχεται ·
Capitulo 25
25:0 αποκαλυψειϲ ε
1 προϲευξαμενου μου εν τω οικω και καθιϲαντοϲ ειϲ την κλινηνειϲηλθεν ανηρ τιϲ ενδοξοϲ τη οψι ϲχηματι ποιμενικω περικιμενοϲ δερμαλευκον και πηραν εχων επι των ωμων και ραβδο ειϲ την χιραν κ(αι)ηϲπαϲατο μαι καγω αντεϲπαϲαμην
αυτον
2 και ευθυϲ παρεκαθι ϲεν μοι και λεγει μοι απεϲταλην απο του ϲεμνοτατου αγγελου ϊναμετα ϲου οικηϲω ταϲ λοιπαϲ ημεραϲ τηϲ ζωηϲ ϲου
3 εδοξα εγω οτι παρεϲτιν εκπιραζων με και λεγω αυτω ϲυ γαρ τι εγωγαρ φημι γεινωϲκω ω παρεδοθην λεγει μοι ουκ αιπιγεινωϲκειϲ με ουφημη εγω φηϲιν ειμι ο ποιμην ω παρεδοθηϲ
4 ετι λαλουντοϲ αυτου ηλλοιωθη η ειδεα αυτου και επεγνων αυτο οτιεκινοϲ ην ω παρεδοθην και ευθυϲ ϲυνεχυθην και φοβοϲ με ελαβεν καιολοϲ ϲυνεκοπη απο τηϲ λυπηϲ οτι ουτωϲ αυτω απεκριθην πονηρωϲκαι αφρονωϲ
5 ο δε αποκριθειϲ μοι λεγει μη ϲυνχυννου αλλα ϊϲχυροποιου εν τεϲελτολαιϲ μου αιϲ ϲοι μελλω εντελλεϲθε απεϲταλην γαρ φηϲιν ϊνα α ειδεϲπροτερον ταυτα ϲοι παλιν διξω αυτα τα καιφαλεα τα οντα υμιν ϲυμφορα· πρωτον παντω ταϲ εντολαϲ μου γραψον και ταϲ παραϲ παραβολαϲ ·τα δε ετερα καθωϲ ϲοι διξω ουτωϲ γραψειϲ · δια τουτο φηϲιν εντελλομεϲοι πρωτο γραψε ταϲ εντολαϲ και παραβολαϲ ϊνα ϋπο χιρααναγεινωϲκηϲ αυτα και δυνηθηϲ φυλαξε αυταϲ ·
6 εγραψα ουν ταϲ εντολαϲ και παραποδαϲ καθωϲ ενετιλατο μοι ·
7 εαν ουν ακουϲαντεϲ αυταϲ φυλαξητε και εν αυταιϲ πορευθηται καιεργαϲηϲθαι αυταϲ εν καθαρα καρδια απολημψεϲθε απο του κυ οϲαεπηγγειλατο υμιν εαν δε ακουϲαντεϲ μη μετανοηϲηται αλλ ετι προϲθηταιτε̣ϲ αμαρτιαιϲ υμω
απολημψεϲθαι παρα του κυ τα εναντια ταυτα μοιουτωϲ εγραψε ο ποιμην ο ενετιλατο ο αγγελοϲ τηϲ μετανοιαϲ ·
Capitulo 26
26:0 εντολη α
1 πρωτον παντω πιϲτευϲον οτι ειϲ εϲτιν ο θϲ ο τα πατα κτιϲαϲ καικαταρτιϲαϲ και ποιηϲαϲ εκ του μη οντοϲ ειϲ το ειναι τα πατα και πανταχωρων μονοϲ δε αχωρητοϲ ι ων
2 πιϲτευϲον ουν αυτω και φοβηθητειν αυτον φοβηθειϲ δε ενκρατευϲεταυτα φυλαξε και αποβαλιϲ παϲαν πονηριαν απο ϲεαυτου και ενδυϲηπαϲα αρετην δικαιοϲυνηϲ και ζηϲηϲ τω θω εαν φυλαξηϲ την εντοληνταυτην ·
Capitulo 27
27:0 εντολη β
1 λεγει μοι απλοτηταν εχε και ακακοϲ γεινου και εϲη ωϲ τα νηπια τα μηγινωϲοντα την πονηριαν την απολλυουϲαν την ζωην των ανθρωπω
2 πρωτον μεν μηδενοϲ καταλαλει μηδε ηδεωϲ ακουαι καταλαλουντοϲ ειδε μη και ϲυ ο ακουων ενοχοϲ ει τηϲ αμαρτιαϲ του καταλαλουντοϲ εανγαρ πιϲτευϲηϲ τηϲ καταλαλιαϲ ηϲ αν ακουϲηϲ πιϲτευϲαϲ και ϲυ αυτοϲεξειϲ κατα του αδελφου ϲου ουτωϲ ουν ενοχοϲ εϲη τηϲ αμαρτιαϲ τουκαταλαλουντοϲ
3 πονηρα καταλαλια ακαταϲτατον δεμονιον εϲτιν μηδεποτε ϊρηνευοναλλα παντοτε εν διχοϲταϲιαιϲ κατοικουν απεχου οιν απ αυτου καιευθηνιαν παντοται εχειϲ μετα πατων
4 ενδυϲε δε την ϲεμνοτητα εν η ουδεν προϲκομμα εϲτιν πονηρον αλλαπαντοτε ϊλαρα και ομαλα ┬ εργαζου το αγαθον και εκ των κοπων ων οθϲ διδωϲιν ϲου παϲι ϋϲτερουμενοιϲ διδου απωϲ μη διϲταζων τινι δωϲη τινι μη δωϲ παϲιν διδου
παϲιν γαρ ο θϲ διδοϲθε θελι απο των ϊδιωνδωρηματω
5 οι ουν λαμβανοτεϲ αποδωϲουϲι λογον τω θω διατι ελαβον και ειϲ τιοι μεν γαρ λαμβανοντεϲ απ θλιβομενοι ου δικαϲθηϲονται οι δε εναποκριϲει λαμβανονταιϲ τιϲουϲιν δικην
6 ο ουν διδουϲ αθωοϲ εϲτιν ωϲ γαρ ελαβε παρα του κυ την διακονιαντελεϲαι απλωϲ αυτην ετελεϲεν μηθε διακρινων τινι δω η μη δω εγενετοουν η διακονια αυτη απλωϲ τελεϲθειϲα ενδοξοϲ παρα τω θω ο ουνουτωϲ > απλωϲ διακονω
τω θω ζηϲεται
27:7 αντοϲ ·
Capitulo 28
28:0 εντολ η γ
1 παλιν μ οι λεγει α ληθιαν α γαπα και παϲα νι α ληθια εκ του ϲτομ ατοϲϲου εκπορευ̣ εϲθω ι να το πν α ο ο θϲ κα τωκηϲε ν εν τη ϲαρκι ταυ̣ τηαληθεϲ ευρεθη παρα παϲιν ανθρωπ̣ οιϲ και ου τωϲ δοξαϲθηϲε ται ο κϲ ┬ ε ν ϲοι κατοι κων
οτ ι ο κϲ αλη θινοϲ εν̣ παντι ρη ματι και̣ ουδεν πα ραυτω ψ ευδοϲ
2 οι ουν ψευ δομενοι αθετουϲ̣ ι τον κν κ α̣ι̣ γειν ονται
28:5 ταυτην και απε χη ται του πονη ροτατου ψευϲματοϲ ζηϲεται τωθω
Capitulo 29
29:0 εντολη δ
1 εντελλομε ϲοι φηϲιν φυλαϲιν την αγνιαν · μη αναβενετω ϲου επι τηνκαρδιαν περι γυναικοϲ αλλοτριαϲ η πονηριαϲ τινοϲ η περι τοιουτωντινω ομοιωματων πονηρων τουτο γαρ ποιων μεγαλην αμαρτιανεργαζη · τηϲ δε ϲηϲ μνημονευων
παντοται γυναικοϲ · ουδεποτεδιαμαρτηϲειϲ ·
2 εαν γαρ αυτη η ενθυμηϲειϲ επι καρδιαν ϲου αναβη διαμαρτηϲειϲ · καιεαν ετερα ουτωϲ πονηρα αμαρτιαν εργαζη η γαρ ενθυμηϲειϲ αυτη θω δουδ̣ω αμαρτια μεγα̣λη εϲτιν εαν δε τιϲ εργαϲηται · το αιργον τοπονηρον τουτο ˙ θανατο
εαυτω εργαζεται ·
3 βλεπε ουν ϲυ απεχου · απο τηϲ ενθυμηϲεωϲ ταυτηϲ · οπου γαρϲεμνοτηϲ κατοικι εκι ανομια ουκ οφιλι αναβενι επι καρδιαν ανδροϲδικαιου ·
4 λεγω αυτω κε · επιτρεψον μοι ολιγα επερωτηϲε ϲαι · λεγε φηϲιν · κε φημει η γυναικα εχων τιϲ πιϲτην εν κω · και ταυτην ευρη εν μοιχια τινειαρα αμαρτανι ο ανηρ ϲυνζων μετ αυτηϲ ·
5 αχρι τηϲ αγνιαϲ αϲ φηϲιν ουκ αμαρτανι ˙ εαν δε γνοι ο ανηρ τηναμαρτιαν αυτηϲ και μη μετανοηϲη η γυνη · αλʼλ επιμενη τη πορνιααυτηϲ · και ϲυζη ο ανηρ μετ αυτηϲ ενοχοϲ γεινεται τηϲ αμαρτιαϲ αυτηϲ ·και κοινωνοϲ τηϲ μοιχιαϲ
6 τι ουν φημι . κε ποιηϲη ο ανηρ . εαν επιμινη τω παθι τουτω η γυνη ·απολυϲατω φηϲιν αυτην · και ο ανηρ εφ εαυτω μενετω εαν δεαπολυϲαϲ την γυνα ετεραν γαμηϲη και ουτοϲ μοιχαται ˙
7 εαν ουν φημι κε μετα το απολυϲαι την γυναικα · μετανοηϲη η γυνηκαι θεληϲ επι τον εαυτηϲ ανδρα ϋποϲτρε ου παραδεχθηϲεται ·
8 και μη φηϲιν εαν μη παραδεξηται αυτην ο ανηρ αμαρτανι · καιμεγαλην αμαρτιαν εαυτω επιϲπαται · αλλα δι παραδεχ̣θηναι τονημα̣ρ̣τηκοτα και μετ̣ανοουντα · μη επι πολυν δε τοιϲ δε δουλοιϲ του θυ · μετανοια εϲτι μια διατην μετανοιαν
ουν ουκ οφιλι γαμιν ο ανηρ αυτηϲ αυτη η πραξειϲ επιγυνεκι και ανδιρ κιται ˙
9 ου μονον φηϲιν μοιχια εϲτιν εα τιϲ την ϲαρκαν αυτου μιανη αλλα καιοϲ αν τα ομοιωματα ποιη τοιϲ εθνεϲιν μοιχαται ωϲτε και εν τοιϲτοιουτοιϲ εργοιϲ εαν ενμενη τιϲ και μη μετανοη απεχου απ αυτου και μηϲυζηθι αυτω · ει δε μη και
ϲυ μετοχοϲ ει τηϲ αμαρτιαϲ αυτου ·
10 δια τουτο προϲεταγη υμι εφ εαυτοιϲ μενι · ειτε ανηρ ειτε γυνη ·δυναται γαρ ε τοιϲ τοιουτοιϲ μετανοια ειναι ˙
11 εγω ουν φημι · ου διδωμι αφορμην · ινα αυτη η πραξιϲ ϲυντελεϲηται· αλʼλα ειϲ το μηκαιτι αμαρτανειν το ημαρτηκοτα · περι δε τηϲ προτεραϲαμαρτιαϲ αυτου εϲτιν ο εχων παταντων την > εξουϲιαν ·
Capitulo 30
30:1 ηρωτηϲα δε αυτον λεγω · κε επι ο κϲ μου . αξιον με ηγ̣ηϲατο ·ϊνα μετ εμο̣υ πατοται κατοικηϲ · ολιγα μου ρηματα ετι ανεϲχου επι ουϲυνϊω ουδεν · και η καρδια μου πεπηρωται απο των προτερωνπραξεων ϲυνετιϲον με οτι λια αφρων ειμι ˙ και ολωϲ ουθεν νοω
2 αποκριθειϲ μοι λεγει εγω φηϲιν επι τηϲ μετανοιαϲ ειμι και παϲιν τοιϲμετανοουϲιν ϲυνεϲιν διδωμι · η ου δοκι ϲοι φηϲιν αυτο τουτο τομετανοηϲαι ϲυνεϲιν ειναι · το μετανοηϲε φηϲιν ϲυνεϲιϲ εϲτιν μεγαληϲυνϊει γαρ ο ανηρ ο αμαρτηϲαϲ οτι
πεποιηκεν το πονηρον εμπροϲθε του κυ · και αναβενει επι την καρδιαν αυτηϲ η πραξειϲ ην επραξε καιμετανοει και ουκαιτι εργαζεται το πονηρον · αλλα το αγαθον πολυτελωϲεργαζεται και ταπινοι την εαυτου ψυχην · και βαϲανιζει
οτι ημαρτενβλεπειϲ ουν οτι η μετανοια εϲτιν εγαλη ·
3 δια τουτο ┬ φημι κε . εξακριβαζομαι παρα ϲου παντα πρωτον μεν · ο̣ ι̣ε̣ ϲ̣ ε̣ κ̣ ϲ̣ λ κ̣ ν̣ α λ λ θ̣ θ̣ τ ϲ̣ κ̣ δ τ κ ν̣ δ̣ ιδουϲ αφορμην τ οιϲ μελλουϲι πι ϲ̣τευειν η τοιϲ ν ε̣ ιϲ τον κν οι γαρ ν̣ υν πιϲτευϲαν τ εϲ η μελλοντεϲ π̣ιϲτευειν μετα ν οιαν
αμαρτιων ο
Capitulo 31
31:4 καρδιογ νωϲτ̣ηϲ γαρ ων ο̣ κϲ . και πα τα προγι νωϲκω · προιδεντην αϲθε νειαν τ ω̣ν ανων και την πολυπλο κιαν το υ̣ διαβολου · οτι ποιη̣ϲι τι κακο τοιϲ δο υ̣λοιϲ του θυ και π ορηρευϲε ται ειϲ αυ τουϲ ·
5 πολυϲπλαγ χνοϲ ουν ων ο κϲ εϲπλαγχνι ϲθη επι την ποι ηϲιν αυ τ̣ου· και ε θηκεν τ ην μετα. νοιαν τ αυτην και εμοι η ε ξουϲια τηϲ μεταν ο̣ιαϲταυτηϲ εδοθη
6 αλλα εγω ϲοι λεγ ω φημ̣ ι
31:5 ϲιν ┬ τρυφη εϲτιν τω ανθρωπω ┬ αν ηδεωϲ ποιει και γαρ ο̣ο̣ξυχολοϲ ποι ων το ικ ανον τη εαυτου πρ̣αξει τρυφα και ο μοι̣χοϲ και ομεθυϲοϲ και ┬ καταλαλοϲ και ο ψευϲτηϲ και ο πλεονεκτηϲ καιαποϲτερητηϲ και ο τουτοιϲ τα ομοιωματα
ποιων τη ϊδια νοϲω το ι κανονποιει τρυφα̣ ουν εν τη πραξι αυτου
6 αι τοιαυται παϲαι τρυφαι βλαβερε ειϲιν τοιϲ δουλοιϲ του θυ διαταυταϲ ου ταϲ απαταϲ παϲχουϲιν οι τιμωρουμεροι και βαϲανιζομενοι
7 ειϲιν δε ┬ τρυφαιρε ϲωζουϲαι τουϲ ανθρωπουϲ πολλοι γαρ αγαθονεργαζομενο ι τρυφηϲωϲιν τη εαυτω ηδονη φερομεναι αυτη ουν ητρυφη ϲυμφοροϲ εϲτι τοιϲ δουλοιϲ του θυ και ζωην περιποιειται τωανθρωπω τω τοιο̣υ τ̣ω αι δε βλαβε
ραι τ̣ρ̣υ̣φ α̣ι̣ α̣ι̣ π̣ρ̣οει̣ρ̣η̣μεναιβαϲανουϲ και τιμωριαϲ αυτοιϲ περιποιουϲιν εα̣ ν δε επιμινωϲιν και μημετα̣νοη ϲωϲιν̣ θανατον περιπ οιο υ̣ν̣τ̣α ι αρχη αλ ληϲ παραβοληϲ
Capitulo 66
66:1 μετα ημεραϲ ολιγαϲ̣ ειδον αυτον ειϲ το π̣ εδιον το αυτο οπο̣ υ καιτουϲ ποι μ̣ εναϲ εωρακειν και λεγε ι μοι τι ζητειϲ πα ρειμι φη μι κε ερωτ̣ηϲω ϲ ε ινα τον̣ ποιμενα τον τιμωρ̣η̣τ̣ ην κε λευϲηϲ εκ του οιου μουεξελθειν οτι λιαν με θλιβει δει
ϲε φηϲιν θλιβηναι ουτωϲ γαρ προϲεταξενο ενδοξοϲ αγγελοϲ τα περι ϲ̣ ου θελι ϲε γαρ φηϲ̣ ιν πιραϲθηναι τ ι γαρφημι κε εποιηϲ̣α ουτω πονηρον ϊνα τουτω τω αγ̣γελω παραδο θω
2 ακουε φηϲιν̣ αι αμαρτιαι ϲου̣ μεν πολλαι αλλ ο̣υ̣ τ̣ο̣ϲ αυται ωϲτε ϲε τουτω τω αγγελω π̣αραδοθηναι αλ̣λ̣ ο οικοϲ ϲου μ̣εγα λαϲ αν̣ο̣μια̣ ϲ ειργαϲατο και αμ αρτιαϲ και πα ρεπικρανθη ο ενδ̣ο̣ ξοϲ αγγελοϲ ε̣πι̣ το ι̣ϲ ερ̣γοιϲ αυτω ν και δια του
το ε κ̣ελευϲ̣ εν ϲε χρο νο ν τιναν θλιβη ν̣ε̣ ϲεεινα κα̣ κεινοι μετανοηϲω̣ ϲι και καθαρ ιϲωϲιν εαυτουϲ απο παϲηϲεπιθυμ ιαϲ του αι ωνοϲ το̣ υτου οταν ουν μετανοηϲω ϲιν και κα̣θαριϲθωϲιν τοτε αποϲτηϲε τε ο αγγελο ϲ τηϲ τι μωριαϲ
3 λεγω̣ αυ τω κε ει εκ̣ι̣ν̣ οι τοι α̣υτα ειργα̣ ϲαντο ινα π̣ αραπικρανθη βομενου εξ αναγκηϲ κα̣κ̣ εινοι θλιβ η ϲονται ευϲταθ ου δε ϲου ουδεμ ι̣ανθλιψιν δυν αντ αι εχειν
4 αλλα ιδ ου ┬ κε μετανενοηκ αϲιν εξ οληϲ κ α̣ρδιαϲ ┬ των ουνμετανο ουντων φηϲιν δοκειϲ τ α̣ϲ αμαρτια ϲ αφιεϲθε ου παντελ ωϲ αλλαδει τον μ̣ετανοου τα βαϲανι ϲαι την εαυτου ψυχην κ(αι) ταπινο φ ρονηϲε εν παϲη πρ αξει αυτου ιϲχ
υ̣ρωϲ και θλιβ ηνε πολ λαιϲ θλι ψεϲινκαι ποικιλ αιϲ εαν ϋπενε γκηϲ ταϲ θλι ψειϲ ταϲ επερχο μεναϲ α υτωπαν τωϲ ϲπλα γχειϲ̣
5 βηναι τι δε ϲοι πολλα λαλω θλιβηνε ϲε δι καθωϲ προεταξεν οαγʼγελοϲ του κυ εκινοϲ ο παραδουϲ ϲε εμοι κ(αι) τουτο ευχαριϲτι τωκω οτι αξιον ϲε ηγηϲατο του προδηλωϲε ϲοι την θλιψιν ϊνα προϲγνουϲαυτην ϋπενηγκηϲ ϊϲχυρωϲ
6 λεγω αυτω κε ϲυ μετ εμου γεινου και δυνηϲομαι παϲαν θλιψεινυπενεγκειν εγω ϲ φηϲιν εϲομε μετα ϲου ερωτηϲω δε και το αγγελον τοντιμωρητην εινα ελαφροτερον ϲε θλιψη αλλα ολιγω χρονω θλιβ̣ηϲη καιπαλι αποκαταϲοταθηϲη
ε ι ϲ τον τοπον ϲου μονον παραμενονταπινοφρ̣ ο νων και λιτουρ̣γ̣ ων τ ω κω εν̣ π̣α
Capitulo 67
67:1 εδιξεν μοι ϊτεαν μεγαλην ϲκεπαζουϲαν παιδια κ(αι) ορη και υποτην ϲκεπην τηϲ ϊτηϲ ιτεαϲ παντεϲ εληλυθιϲαν οι κεκλημενοι τω
ονοματιτου κυ
2 ϊϲτηκι δε αγγελοϲ του κυ ενδ̣ο̣ξοϲ λιαν ϋψηλοϲ παρα την ιτεανδρεπανον εχων μεγα και εκοπτεν κλαδουϲ εκ τηϲ ϊτεαϲ ┬ μικρα
δεραβδια επεδιδουν αυτοιϲ ωϲει πηχιαια
3 μετα ┬ το πανταϲ λαβι τα ραβδια εθηκεν το δρεπανον ο αγγελοϲ καιτο δενδρον εκεινο ϋγιεϲ ην οιον και εωρακειν αυτ̣ο
4 εθαυμαζον εν εμαυτω λεγων ┬ τοϲουτων κλαδων κεκομμενων τοδενδοϲ υγι ε ϲ εϲ̣τιν λεγι μοι ο ποι μ̣η̣ν̣
5 απε δ̣ι̣δου ταϲ ρα βδουϲ ε̣λαμβα νε δε ο αγγελο ϲ̣ του
6 τουϲ ταϲ τοι α̣υταϲ ρα βδουϲ επι δ̣εδωκο̣ ταϲ χωριϲ ιϲτα νε̣ ϲθαι
7 ετεροι δε επε̣ διδοϲαν ξη ραϲ α̣ λλ ουκ ηϲαν βεβρ ωμεναι υπο ϲητοϲ̣και τουτουϲ εκελε υϲεν χωριϲ ϊϲταϲθ αι
8 ετεροι δε επεδιδ̣ ουν ημι ξηρουϲ κ̣ αι ουτοι χωριϲ ϊϲτ αντο
9 ετεροι δε̣ εδιδουν ταϲ ραβα δουϲ αυ των ημ̣ ιξηρουϲ και ϲχι̣ϲ̣ μαϲ εχουϲαϲ κα̣ ι ουτοι χω ριϲ ϊϲ ταντο
10 ετεροι δ ε επεδι δουν ταϲ̣ ραβδουϲ χωραϲ με̣ ν ϲχιϲ μαϲ δε εχ ουϲαϲκαι ουτοι χωριϲ ϊ ϲτανον̣ το
11 ετεροι δ̣ε επ̣ εδιδουν ταϲ
14 βδουϲ αυτων π α̣ρα μικρον ολαϲ χ̣λω ραϲ ελαχιϲτον δ ε τω ηναυτου τ̣ο̣ ϲ̣χιϲμα δε ειχ ο̣ν εν εαυτεϲ και ου τ̣οι χωριϲ ϊϲτα ντο
15 ε τερων δε ην ε λ̣αχιϲτον ρον τα δε λοιπα μερη των ραβδον ξηρα καιουτοι χωριϲ ϊϲτανοντο
16 ετεροι δε ηρχοντο ταϲ ραβδουϲ χλωραϲ εχοτ̣εϲ ωϲ ελαβον πα ρατου αγγελου το δε π̣λεον μεροϲ τ̣ου οχλου τοιαυταϲ ρ̣αβδουϲεπεδιδοϲαν · ο δε αγγελοϲ ε πι τουτοιϲ εχαρη λια ν̣ και ουτοι χω ριϲ ιϲ̣τανοντο
17 ετερ οι δε επεδιδουν τ αυτω ταϲ ραβδουϲ χ̣λωραϲ και παραφυα δ̣αϲεχουϲαϲ και ου τ̣οι χωριϲ ϊϲτανο ν̣το και επι τουτο ι̣ϲ̣ δ̣ε λιαν
ο αγγε λοϲεχαρη
18 εγενε ϲαν ετερ οι δε ε διδουν ταϲ ρα β̣δ̣ο̣υ̣ϲ̣ αυτω ν χλω̣ ραϲ καιπαρα φυαδα ϲ εχου ϲαϲ αι δε παραφυα δεϲ α̣υτων ωϲ̣ε̣ι̣ καρ πον τιναηχο και λιαν ϊλαροι ηϲα οι ανθρ ωποι εκι νοι ων ε̣ ραβδοι το̣ι αυταιευρ εθηϲαν̣ και ο αγγ ελοϲ επι
τουτοιϲ η̣γαλιατο και ο πο ι̣μην
ϲυν αυτωλιαν ϊλαροϲ η̣ν̣ ε̣πι τουτοιϲ
Capitulo 68
68:1 εκελευϲεν ο αγγελοϲ του κυ ϲτεφανουϲ ενεχθηνε η̣νεχθηϲα̣ν̣ϲτεφανοι ω ϲ ε̣ι εκ φοινικοϲ γεγονοτεϲ και εϲτεφανωϲε τουϲ
ανδραϲτουϲ επιδεδωκοταϲ ταϲ ραβδουϲ ταϲ παραφυαδαϲ εχουϲαϲ και καρπονηνεγκα και απελυϲεν αυτουϲ ειϲ τ ον πυργον
2 και τουϲ αλλουϲ δε απελυϲεν ειϲ τον πυργον του ταϲ ραβδουϲ ταϲχλωραϲ επιδεδωκοταϲ και παραφυαδαϲ εχουϲαϲ καρπον δε
μηεχουϲαϲ . ταϲ παραφυαδαϲ δουϲ αυτοιϲ ϲφραγιδα
3 ϊματιϲμον δε τον αυτο ειχον παντεϲ λευκον ωϲει χιονα οιπορευομενοι ειϲ τον πυργον
4 και τουϲ ταϲ ραβδουϲ επιδεδωκοταϲ χλωραϲ ωϲ ελαβο απελυϲενδουϲ αυτοιϲ ιματιϲμο λευκον και ϲφραγ̣ειδα ·
5 με τα το ταυτα τελ̣ε ϲε τον αγγ̣ε̣λον λ̣ε γι τω ποιμενι εγω ϋπαγω · ϲυδε τουτουϲ απολυϲε ιϲ ε ιϲ τα τιχη καθωϲ̣ τι ϲ̣ αξιοϲ εϲτιν
κατοικ ε̣ιν ·καταν ο̣η̣ϲ̣ο̣ ν δε ταϲ ρ α̣βδουϲ̣ αυτων επιμελωϲ και ουτωϲ απολυϲον ε
Capitulo 91
91:4 νοηϲε παντα γαρ μεγαλα και ενδοξα εϲτιν και δυϲνοητα εϲτιν τοιϲ ανοιϲ
5 ακουε φηϲτιν το ονομα του ϋϊου του θυ αχωρητον εϲτι και μεγα καιενδοξον και ολον τον κοϲμον αυτο εϲτι βαϲταζον ει ουν φηϲι
παϲα ηκτιϲηειϲ του θυ δια του ϋϊου αυτου βαϲταζεται τι δοκειϲ τουϲκεκλημενουϲ υπο αυτου και το ονομα φορουνταϲ και πορευομενουϲ
εντεϲ εντολαιϲ αυτουϲ
6 βλεπιϲ ┬ φηϲιν ποιουϲ βαϲταζει του εξ οληϲ καρδιαϲ το ονομα αυτουφορουνταϲ αυτο ουν θεμελιοϲ α̣υτων εϲτιν και η̣δ̣ε̣ω̣ϲ αυτουϲ
βαϲ̣ταζειοτι ουκ αιπεϲχυνονται το ονομα αυτο υ φ̣ορουντεϲ αλʼλα̣ η̣δ εωϲ αυτοφορου ϲιν
Capitulo 92
92:1 δηλ ω̣ϲον ουν φη μι κε των παρθε νων τα ονοματα και τωνγυνεκω μελανα ιμα τια φ ηϲιν
2 τερα ενκρατια η δε τριτη δυναμιϲ · η δε τεταρτη μακροθυμια · αι δεετερε ε ανα μεϲον τουτων ϲταθιϲαι ταυτα τα ονοματα καλουται ·απλοτηϲ · ακακια · αγνια ϊλαροτηϲ αληθια ϲυνεϲειϲ ομονοιαʼ αγαπηταυτα τα ονοματα ο φορων και
το ονομα του ϋϊου του θυ ειϲελθυϲετεειϲ την̣ β̣αϲιλιαν του θυ ανω
3 ακουε φηϲιν και τω γυνεκων των τα μελανα ϊματια φορουϲων και εκτουτω τεϲϲαρεϲ ειϲιν δυναμικωτερε η μεν πρωτη απιϲτια · η δε δευτεραακραϲια η δε τριτη απιθια · η δε τεταρτη απατη αι δε ακολουθοι αυτωνκαλουνται λυπη ·
πονηρια · α̣ϲελγια οξυχολια̣ · ψευϲμα αφροϲυνηκαταλαλια μιϲοϲ · ταυτα τα πνευματα ο φορων θυ δουλοϲ την μενβαϲιλιαν οψετε του θυ ειϲ αυτην δε ουκ ειϲελευ ϲεται ·
4 οι λιθοι φημι κε οι εκ του β υθου ειϲ τη οικοδομην τι ν̣οϲ δικαιων οιδε λε προφητα του κυ και διακονοι αυτου οι δε μ αποϲτολοι και̣διδαϲκαλοι του κηρυγματοϲ του ϋϊου του θυ ·
5 διατι ουν φημι κε ε παρθενοι και τουτουϲ τουϲ λιθουϲ επεδωκαν ε ι ϲτη οικοδομην του πυργου διενηγκαϲε δια τηϲ πυληϲ
6 ουτοι γαρ φηϲιν πρωτοι ταυτα τα πνευματα εφορεϲαν και ολωϲ απαλληλων ουκ απεϲτηϲαν ουτε τα πνα απο των ανων ουτε ο̣ ι ανοι απο τω πνατων αλλα παρεμιναν τα πνευματα ┬ τουτ ο ιϲ μεχρι τηϲκοιμηϲεωϲ αυτω̣ν̣ κ̣α̣ ι ε̣ι μη
τ αυτα τα πνα με τ αυτω ν̣ εϲχηκει ϲαν ου καν ε̣υχρηϲοι γεγονιϲα τη οικοδομη του πυργου τουτου ·
Capitulo 93
93:1 ετι φημι κε δηλωϲον τι φηϲιν επιζητιϲ διατι φημι κε ο̣ ι λιθοι εκ τουβυθου ανεβηϲαν κ(αι) ειϲ την οικοδομη ετεθηϲαν του πυργουπεφορεκοτεϲ τα πνα ταυτα ·
2 αναγκη ν̣ φη̣ ϲι ν̣ ε̣ι βαϲιλιαν του κυ εαν μη την νεκρωϲ ι̣ν̣αποτεθικειϲα τ̣ η ϲ πρωτηϲ ζωηϲ αυ των
3 ελαβον ου και ουτοι οι κεκοιμημενοι την ϲφαγιδα του υιου του θυ καιειϲηλθον ειϲ την βαϲιλιαν του ϋϊου του θυ πρειν γαρ φορεϲε τον ανον το ονομα του ϋϊου του θυ νεκροϲ εϲτιν οταν δε λαβη την ϲφραγιδαναποτιθετε την νεκρωϲιν
και αναλαμβαν̣ι την ζωη ν
4 η ϲφραγιϲ ουν το̣ ϋδωρ εϲτιν ειϲ το ϋδωρ ┬ καταβενουϲιν νεκροι καιαναβενουϲιν ζωντεϲ κακινοιϲ ουν εκ̣η̣ρυχθη η ϲφραγιϲ αυτη
καιεχρηϲατο αυτη ϊνα ειϲελθωϲιν ειϲ την βαϲιλιαν του θυ ·
5 διατι ουν φημι κε οι μ λιθοι μετ αυτων ανεβηϲαν εκ του βυθου ηδηεϲχηκοτεϲ την ϲφραγιδα · επι ι φηϲιν ουτοι αποϲτολοι και διδαϲκαλοι οικηρυξαντεϲ το ονομα του ϋϊου του θυ κοιμηθεντεϲ εν τη δυναμι και τηπιϲτι του ϋϊου του θυ
┬ κ(αι) τοιϲ π ροκεκοιμη μενοιϲ και ┬ εδω
93:6 μετ αυτων ειϲ το ϋδωρ και παλιν ανεβηϲαν αλʼλ ου τοι ζωντεϲκατεβη ϲαν και παλιν ανε βηϲαν ουτοι δε οι προκεκοιμημενοι νεκροικατεβηϲαν ζωντεϲ δε ανεβηϲαν
7 δια τουτω τ ουν εζωοποιηθηϲαν και επεγνωϲαν το ονομα του ϋϊουτου θυ δια τουτο και ϲυναβηϲα μετ αυτων και ηρμοϲαν ειϲ τη οικοδομην του πυργου και αλατομητοι ϲυνω κοδομηθηϲαν και ενμεγαλη αγνια εν δικαιοϲυνη γαρ
εκοιμηθηϲαν · μονον δε την ϲφραγιδα̣ταυτην ουκ ειϲχον εχιϲ ουν κ(αι) την τουτων επιλυϲιν ┬
Capitulo 94
94:1 νυν φημι κε περι των ορεων μοι δηλωϲον διατι αλλη και αλληειδεα̣ ε̣ι̣ϲ̣ιν · και ποικιλα ακουε φηϲι τα ορη ταυτα · ιβ φυλε ειϲιν αικατοικουϲε ειϲ ολον τον κοϲμον εκηρυχθη ουν ειϲ ταυταϲ ο ϋϊοϲ του θυ δια των αποϲτολων
2 διατι δε̣ πο̣ι̣κιλα και α̣ λλη και αλλ η ιδεα εϲτιν φυλαι αυτε ε κατοικουϲεολον τον κοϲμον · ιβ · εθνη εϲτι ποικιλα ┬ τη φρονηϲι και τω νοϊ ο ι αου τα ορη ϊδεϲ ποικιλα τοιαυτε ειϲιν κ(αι) ε τουτων των εθρωνφρονηϲειϲ και ποικιλα ι
του νο̣οϲ αυτω δηλωϲω δε ϲοι ενοϲ εκαϲτου τηνπραξειν ·
3 πρωτον μοι φημι κε τουτο δηλωϲον διατι ουτω ποικιλα οντα οταν ειϲτην οικοδομην ετεθηϲαν οι λιθοι αυτων μια χροα εγεινοντο λαμπ̣ρ̣οι̣ ω̣ϲκαι οι εκ του β υθου ειλκυϲμενοι
4 οτι φη̣ϲιν̣ παντα τα̣ εθνη ακουϲαντα̣ του τα ϋπο τον ουραν ο̣ν κατοικουντα κα ι̣ π̣ι ϲτ̣ε̣υ̣ϲ̣αν̣ τα ε̣π̣ ι τω̣ ονοματι εκληθηϲαν ϋϊου θυ λαβοντεϲουν τη̣ν̣ ϲφραγιδα νυτου του θυ μιαν φ̣ρονηϲιν εχον και εαν ουν και μ̣ιαπιϲτιϲ αυτων εγενετο̣ και μια αγ̣α̣πη και τα πνευματα των παρθενων̣μετα του ονομα
5 ϲελθεν αυτουϲ επι το αυτο και γενεϲθε εν ϲωμα τινεϲ εξ αυτωνεμιαναν εαυτουϲ και εξεβληθηϲαν εκ του γενουϲ τον δικαιων και παλινεγεν̣οντο οιοι προτερ̣ον ηϲαν μαλλον δε και χιρονεϲ
Capitulo 95
95:1 πρωϲ φημι κε εγενοντο χιρονεϲ θν επεδωκοτεϲ ο̣ μ̣η γεινωϲκωνθν φηϲιν και πονηρευομενοϲ εχι κολα̣ϲιν τινα τηϲ πονηριαϲ αυτου ο δεθν γνουϲ ουκετι οφιλι πονηρευεϲθε αλλα αγαθοποιειν
2 εαν ουν ο αγαπων αγαθοποιει̣ν̣ πονηρευητε ου δοκι ϲοι · πλιονααμαρτιαν ποιειν παρα τον μη γινωϲκοντα τον θν δ̣ια τουτο οι μη εγνωκοτεϲ τον θν και̣ πονηρευομενοι κεκριμενοι ει̣ϲι̣ν ε ι ϲ θανατον οι δεθν επεγνωκοτεϲ και τα μεγαλια
αυτου εωρακοτεϲ και πονηρευομε̣ νοιδιϲ ϲωϲ κολαϲθηϲον ται και αποθανουν τ αι ειϲ τον αιωνα
3 πονηροιϲ κακιθε εκβληθηϲονται και εϲτε εν ϲωμα τωνκαικαθαριϲμενων ωϲπερ και ο πυργοϲ εγενετο ωϲ εξ ενοϲ λιθουγεγονωϲ μετα το καθαριϲθηναι και αποβληθηνε τουϲ πονηρουϲ καιϋποκριταϲ και βλαϲφημουϲ και διψυχουϲ και οϲοι
ποικιλευονταιποικιλεϲ πονηριαιϲ εν αυτη
4 μετα το τουτουϲ αποβληθηναι εϲται η εκκληϲια του θυ εν ϲωμα καιμια φρονηϲειϲ ειϲ νουϲ μια · πιϲτειϲ μια αγαπη και τοτε ο ϋι̇οϲ του θυ αγαλιαϲεται εν αυτοιϲ και ευφρανθηϲεται απιληφωϲ το ν λαον αυτου̣κ̣α̣θαρον · μεγαλωϲ
φημικ̣ε και ενδοξωϲ παν τα εχ̣ει
5 νυν φημ̣ικε και ενδοξω ϲ παντα εχιν υν φημικε δη λωϲον μοι τωνορεων ενοϲ εκ αϲτου την δυναμ ιν και ταϲ πρ αξε ιϲ ινα παϲα